potępiać
Look at other dictionaries:
potępiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, potępiaćam, potępiaća, potępiaćają, potępiaćany {{/stl 8}}– potępić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, potępiaćpię, potępiaćpi, potępiaćpiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oceniając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potępiać – potępić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}w czambuł {{/stl 13}}{{stl 7}} potępić kategorycznie; wszystko lub wszystkich bez wyjątku; w całości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potępiano w czambuł wszelkie przejawy indywidualizmu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piętnować — ndk IV, piętnowaćnuję, piętnowaćnujesz, piętnowaćnuj, piętnowaćował, piętnowaćowany 1. «uznawać coś za zło, za hańbę, surowo osądzać, ostro potępiać kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Piętnować przekupstwo, donosicielstwo,… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
ganić — ndk VIa, ganićnię, ganićnisz, gań, ganićnił, ganićniony «krytykować, oceniać nieprzychylnie, mieć za złe, potępiać» Ganić dziecko za złe zachowanie. Ganić czyjeś postępowanie … Słownik języka polskiego
już — 1. «wyraz podkreślający, że coś jest wynikiem minionego czasu, że coś się zdarza wcześniej w stosunku do oczekiwania, spełnia to oczekiwanie lub jest bliskie spełnienia» Miasteczko ma już pięćset lat. Już w połowie marca nastały ciepłe, słoneczne … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
potępiająco — przysłów. od potępiający (p. potępiać) Spojrzeć, patrzeć na kogoś potępiająco. Ocenić coś potępiająco … Słownik języka polskiego
potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… … Słownik języka polskiego
