potrzaskać

potrzaskać: dk I, \potrzaskaćam, \potrzaskaćasz, \potrzaskaćają, \potrzaskaćaj, \potrzaskaćał, \potrzaskaćany

1. «strzaskać coś w wielu miejscach albo strzaskać wiele rzeczy; potłuc, porozbijać, połamać»

Potrzaskane pociskami mury, okna.

Potrzaskane naczynia, sprzęty.

2. «popękać w wielu miejscach; rozpaść się»

Lód potrzaskał.

3. rzad. «spędzić pewien czas trzaskając czymś; wydać kilkakrotnie trzask, klaśnięcie»

Potrzaskać z bata, batem.

potrzaskać się «zostać potrzaskanym, obrócić się w trzaski; połamać się, podruzgotać się»

Koła bryczki potrzaskały się na wybojach.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

potrzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, potrzaskaćam, potrzaskaća, potrzaskaćają, potrzaskaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając, spowodować roztrzaskanie się na części czegoś w wielu miejscach lub połamać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potrzaskać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulec potrzaskaniu; popękać, połamać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kość potrzaskała się w kilku miejscach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podruzgotać — dk IX, podruzgotaćoczę a. podruzgotaćocę, podruzgotaćoczesz a. podruzgotaćocesz, podruzgotaćocz, podruzgotaćał, podruzgotaćany «zdruzgotać, rozbić wiele czegoś albo coś w wielu miejscach; potrzaskać, pogruchotać» Kula podruzgotała mu kości. Bomba … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
spękać — dk I, spękaćka, spękaćał rzad. «popękać, potrzaskać» Ziemia spękała od suszy … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias