powstawać

powstawać
IX, \powstawaćwstaję, \powstawaćwstajesz, \powstawaćwstawaj, \powstawaćwstawał
1. ndkpowstać
2. dk «o wielu: wstać (szczególnie wstać z łóżka)»

Widzowie powstawali z miejsc.

Dziś wszyscy wcześnie powstawali.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • powstawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, powstawaćwstaję, powstawaćwstaje, powstawaćwaj {{/stl 8}}– powstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, powstawaćwstanę, powstawaćwstanie, powstawaćwstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powstawać — Powstać jak Feniks z popiołów zob. Feniks …   Słownik frazeologiczny

  • zawiązywać się – zawiązać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powstawać, organizować się, tworzyć się samorzutnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawiązują się lokalne inicjatywy. Zawiązało się porozumienie. Zawiązał się komitet na rzecz budowy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grzyb — 1. posp. Po jakiego, kiego grzyba? «po co, w jakim celu?»: (...) po kiego grzyba zapatrywać się na tych patafianów inteligencików? K.T. Toeplitz, Wybór. 2. Wyrastać, rosnąć itp. jak grzyby po deszczu «powstawać szybko, nieoczekiwanie, pojawiać… …   Słownik frazeologiczny

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • budzić — ndk VIa, budzićdzę, budzićdzisz, budź, budzićdził, budzićdzony 1. «przerywać czyjś sen» Budziło ją bicie zegara. Budzić kogoś do pracy, na śniadanie, ze snu, z drzemki. □ Nie budź licha, póki śpi.przen. Wiosenne słońce budziło przyrodę do życia.… …   Słownik języka polskiego

  • drożdże — blp, D. drożdżedży 1. biol. chem. «Saccharomyces, grzyby saprofityczne, jednokomórkowe z klasy workowców, rozmnażające się przez pączkowanie; żyją na podłożu zawierającym cukier, wywołując w warunkach beztlenowych fermentację alkoholową» 2. «masa …   Słownik języka polskiego

  • dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… …   Słownik języka polskiego

  • formować — ndk IV, formowaćmuję, formowaćmujesz, formowaćmuj, formowaćował, formowaćowany 1. «nadawać czemuś określoną formę, kształt; kształtować, wyrabiać» Formować czyjś charakter, pogląd na świat, umysł. 2. «organizować coś, ustanawiać, powoływać do… …   Słownik języka polskiego

  • grzyb — m IV, D. a, B.=D. a. M., Ms. grzybbie; lm M. y «Fungus, roślina plechowa, cudzożywna (pasożytnicza lub saprofityczna), nie mająca ciałek zieleni, należąca do typu o tej samej nazwie obejmującego wiele gatunków, wśród nich także jadalne rosnące w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”