pozdrowienie

pozdrowienie
n I
1. rzecz. od pozdrowić.
2. «formułka wypowiadana przy powitaniu, rzadziej przy żegnaniu kogoś; gest towarzyszący powitaniu»

Przyjazne, serdeczne, uprzejme pozdrowienie.

Mruknąć, rzucić, wypowiedzieć pozdrowienie.

3. lm D. \pozdrowienieeń
zwykle w lm «wyrazy pamięci, życzliwości przekazywane zwykle w liście lub przez osobę trzecią»

Pozdrowienia dla rodziców.

Pozdrowienia od krewnych, od znajomych.

Otrzymać, przekazywać, przynosić pozdrowienia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pozdrowienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pozdrowić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwrot grzecznościowy kierowany do kogoś podczas powitania lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • anielski — anielskiscy «odnoszący się do anioła istoty niematerialnej» Chóry anielskie. Anielskie skrzydła. ∆ Pozdrowienie anielskie «modlitwa rozpoczynająca się od słów „Zdrowaś Maria » ∆ Włosy anielskie «ozdoba choinkowa w postaci lśniących nici, ciętych… …   Słownik języka polskiego

  • bratni — 1. → braterski w zn. 1 Bratnie pozdrowienie. Bratnia dusza. ◊ Podać bratnią dłoń «zaofiarować zgodę, przyjaźń, pomoc» 2. «związany pokrewieństwem rodzinnym, narodowym, ideologicznym itp.» Bratnia krew. Bratni naród. Bratnie partie …   Słownik języka polskiego

  • buźka — ż III, CMs. buźkaźce; lm D. buziek zdr. od buzia a) w zn. 1: Włożyć cukierek do buźki. ◊ pot. Buźka! duża buźka! «całuję mocno (jako pozdrowienie, wyrazy podziękowania, uznania)» b) w zn. 2: Umorusana buźka …   Słownik języka polskiego

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • czuwać — ndk I, czuwaćam, czuwaćasz, czuwaćają, czuwaćaj, czuwaćał 1. «być czujnym, mieć się na baczności; strzec, pilnować kogoś, czegoś» Czuwał nad każdym swym słowem. Matka czuwa nad dziećmi. Psy czuwały przy domu. Warta czuwa przy bramie. ◊ Czuwać… …   Słownik języka polskiego

  • duży — duzi, większy 1. «wielki, znaczny pod względem rozmiarów, kształtu, ilości, siły» Duży dom, las, ogród, majątek. Duży kawał czegoś. Duże koszty produkcji. Duży nakład, procent, wybór. ∆ Duża czarna «duża filiżanka czarnej kawy, duża porcja kawy»… …   Słownik języka polskiego

  • odpowiadać — ndk I, odpowiadaćam, odpowiadaćasz, odpowiadaćają, odpowiadaćaj, odpowiadaćał odpowiedzieć dk, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwiesz, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćwiedział, odpowiadaćwiedzieli 1. «dawać odpowiedzi, udzielać informacji… …   Słownik języka polskiego

  • pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …   Słownik języka polskiego

  • salut — m IV, D. u, Ms. salutucie; lm M. y «oficjalne, uroczyste powitanie ważnej osobistości, wysokiej rangi wojskowego, zwykle oddanie salw artyleryjskich albo okrzyk; oddanie honorów wojskowych» ∆ mors. Salut bandery «pozdrowienie innego statku przez… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”