pozyskać

pozyskać
dk I, \pozyskaćam, \pozyskaćasz, \pozyskaćają, \pozyskaćaj, \pozyskaćał, \pozyskaćany - pozyskiwać ndk VIIIb, \pozyskaćkuję, \pozyskaćkujesz, \pozyskaćkuj, \pozyskaćiwał, \pozyskaćiwany
1. «zjednać sobie, ująć kogoś, zaskarbić sobie czyjeś względy, przychylność, poparcie»

Pozyskiwać (sobie) przyjaciół, stronników.

Pozyskać kogoś do współpracy.

2. «zdobyć, osiągnąć, zyskać (w odniesieniu do wartości abstrakcyjnych)»

Pozyskać (sobie) czyjąś przychylność, czyjeś zaufanie, sympatię.

Pozyskać sławę, wpływy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • pozyskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pozyskiwaćkuję, pozyskiwaćkuje, pozyskiwaćany {{/stl 8}}– pozyskać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pozyskiwaćam, pozyskiwaća, pozyskiwaćają, pozyskiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zjednać — dk I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj, zjednaćał, zjednaćany zjednywać ndk VIIIa, zjednaćnuję, zjednaćnujesz, zjednaćnuj, zjednaćywał, zjednaćywany, rzad. I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj «usposobić kogoś do siebie… …   Słownik języka polskiego

  • łapka — 1. pot. Kurze łapki «drobne, poprzeczne zmarszczki w kącikach oczu»: Skóra wokół oczu jest cieńsza niż na pozostałej części twarzy. Tu najszybciej pojawiają się kurze łapki, oznaki zmęczenia czy stresu. WO 17/06/2000. 2. pogard. Skakać, stawać… …   Słownik frazeologiczny

  • palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

  • bałamucić — ndk VIa, bałamucićcę, bałamucićcisz, bałamucićuć, bałamucićcił, bałamucićcony 1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować» Bałamucić dziewczynę. Bałamucić cudzą żonę. 2. «wprowadzać w błąd; …   Słownik języka polskiego

  • demagog — m III, DB. a, N. demagoggiem; lm M. demagogodzy ( owie), DB. ów 1. «polityk, działacz głoszący hasła obliczone na łatwy efekt, na poklask, starający się pozyskać masy dla swoich celów schlebianiem, obietnicami bez pokrycia, kłamstwem itp.» 2.… …   Słownik języka polskiego

  • deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach …   Słownik języka polskiego

  • łapka — ż III, CMs. łapkapce; lm D. łapkapek 1. zdr. od łapa a) w zn. 1: Łapki wiewiórki. Pies służy na dwóch łapkach. ∆ Łapki karakułowe «skórki z dolnej części nóg owiec karakułowych; futro zszywane z tych skórek» ◊ Kurze łapki «zmarszczki wokół oczu»… …   Słownik języka polskiego

  • nieprzekupny — nieprzekupnyni «nie dający się przekupić, pozyskać za pomocą pieniędzy lub prezentów» Nieprzekupny urzędnik …   Słownik języka polskiego

  • obrobić — dk VIa, obrobićbię, obrobićbisz, obrobićrób, obrobićbił, obrobićbiony obrabiać ndk I, obrobićam, obrobićasz, obrobićają, obrobićaj, obrobićał, obrobićany 1. «nadać czemuś zamierzony kształt, wygląd przez ciosanie, gładzenie, szlifowanie itp.»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”