Pożądany gość.
Pożądane odwiedziny.
Pożądany skutek.
Jechać w pożądanym kierunku.
Słownik języka polskiego . 2013.
pożądany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pożądanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, jakiego się oczekuje, który przynosi zadowolenie; oczekiwany, upragniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożądany wynik. Pożądana wizyta. Pożądane wydarzenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
goły — 1. Gołymi rękami a) «tylko za pomocą rąk, bez użycia narzędzi»: Modelarki gołymi rękami nadają glinie pożądany kształt. A. Szklarski, Łowcy. b) «nie dysponując bronią»: Niektórzy z gołymi rękami rzucają się na żołnierzy, usiłując odebrać im… … Słownik frazeologiczny
wzejść — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
wschodzić — 1. pot. Ktoś wschodzi, wyrasta, gdzie go nie posieją, nie posiali (nie posieli) «ktoś zjawia się tam, gdzie się go nie spodziewają lub nie jest pożądany, potrzebny»: Starszy był taki porywczy i ciekawski, że wyrastał tam, gdzie go nie posiali:… … Słownik frazeologiczny
byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… … Słownik języka polskiego
fotogeniczny — fotogenicznyni «nadający się do fotografowania dzięki posiadaniu cech zewnętrznych zapewniających pożądany efekt na fotografii, dobrze wyglądający na fotografiach, filmach» Fotogeniczny motyw, profil. Fotogeniczna twarz. Fotogeniczne właściwości … Słownik języka polskiego
kompan — m IV, DB. a, Ms. kompannie; lm M. i, DB. ów pot. «kolega, towarzysz jakichś przedsięwzięć, pracy, służby, walki; zwłaszcza: współuczestnik zabaw, hulanek; koleżka, kamrat» Dobry, wesoły, pożądany kompan. Kompan z wojska. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… … Słownik języka polskiego
łakomy — łakomymi 1. «nieumiarkowany w jedzeniu, lubiący dużo i smacznie jeść; żarłoczny» 2. «chciwy, żądny, pożądający czegoś, zachłanny» Być łakomym na pieniądze. 3. «budzący chciwość, pożądanie; pożądany» Ta posada to łakomy kąsek … Słownik języka polskiego
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
