- pożądliwie
- \pożądliwieejprzysłów. od pożądliwy w zn. 1
Patrzeć, zerkać pożądliwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
pożądliwie
Look at other dictionaries:
pożądliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pożądliwieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. pożądliwy: Patrzeć pożądliwie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chciwy — chciwywi, chciwywszy «pragnący, pożądający czegoś (zwłaszcza: pieniędzy, zysków); świadczący o czyimś pragnieniu; łapczywy, żądny, zachłanny» Chciwy sknera. Człowiek chciwy na pieniądze. Artysta chciwy sławy. Turyści chciwi wrażeń. ◊ Patrzeć,… … Słownik języka polskiego
łakomie — «chciwie, łapczywie, pożądliwie» Jadła łakomie i dużo … Słownik języka polskiego
łapczywie — łapczywieej «chciwie, pożądliwie, łakomie» Jeść, pić łapczywie. Rzucił się łapczywie na jedzenie … Słownik języka polskiego
pożreć — dk XI, pożrećżrę, pożrećżresz, pożrećżryj, pożrećżarł, pożrećżarty pożerać ndk I, pożrećam, pożrećasz, pożrećają, pożrećaj, pożrećał, pożrećany «o zwierzętach, także pogardliwie lub żartobliwie o ludziach: zjeść coś łapczywie» Pies pożarł swoją… … Słownik języka polskiego
śmiać się — ndk Xb, śmieję się, śmiejesz się, śmiej się, śmiał się, śmiali się a. śmieli się 1. «objawiać wesołość za pomocą swoistego skurczu mięśni twarzy i jednoczesnego wydawania charakterystycznego głosu» Śmiać się donośnie, po cichu. Śmiać się… … Słownik języka polskiego
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
