- próżność
- ż V, DCMs. \próżnośćści, blm«bycie próżnym, chęć zwracania na siebie uwagi, imponowania innym, małostkowa ambicja»
Próżność kobieca, męska.
Schlebiać czyjejś próżności.
Robić coś z próżności.
Słownik języka polskiego . 2013.
próżność
Look at other dictionaries:
próżność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. próżnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie próżnym, pragnienie bycia w centrum uwagi, imponowania innym; też: nadmierne przywiązywanie wagi do rzeczy zewnętrznych, pozbawionych istotnej wartości; snobizm,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
próżność — Łechtać czyjąś próżność zob. łechtać … Słownik frazeologiczny
łechtać — czyjąś próżność, ambicję «schlebiać komuś»: Bycie VIP em zdarza mi się kilka razy w roku podczas festiwali filmowych, na przykład w Cannes czy Międzyzdrojach. To łechce próżność i jest nawet miłe (...). Polityka 19/2000 … Słownik frazeologiczny
schlebiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, schlebiaćam, schlebiaća, schlebiaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać w kierowanych do kogoś słowach przesadnie pozytywną ocenę adresata, starając się zaspokoić jego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łechtać — ndk IX, łechtaćchczę (łechtaćchcę), łechtaćchczesz (łechtaćchcesz), łechcz, łechtaćał, łechtaćany a. I, łechtaćam, łechtaćasz, łechtaćają, łechtaćaj «dotykać szczególnie wrażliwych, unerwionych miejsc na ciele, wywołując przyjemne podrażnienie,… … Słownik języka polskiego
nasycić — dk VIa, nasycićcę, nasycićcisz, nasycićsyć, nasycićcił, nasycićcony nasycać ndk I, nasycićam, nasycićasz, nasycićają, nasycićaj, nasycićał, nasycićany 1. «uczynić kogoś sytym, zaspokoić czyjś głód; nakarmić, napoić do syta» Nasycić głodne dzieci … Słownik języka polskiego
połechtać — dk IX, połechtaćchczę (połechtaćchcę), połechtaćchczesz (połechtaćchcesz), połechtaćłechcz, połechtaćał, połechtaćany a. I, połechtaćam, połechtaćasz, połechtaćają, połechtaćaj «dotykając, muskając lekko podrażnić, zwykle przyjemnie; połaskotać»… … Słownik języka polskiego
satyra — ż IV, CMs. satyrayrze; lm D. satyrayr 1. «utwór literacki ośmieszający i piętnujący wady ludzkie, sposoby postępowania i poglądy, obyczajowość, stosunki społeczne i polityczne; do XVIII w. odrębny gatunek literacki; ogół utworów o tym… … Słownik języka polskiego
urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… … Słownik języka polskiego
wygórowany — «zbyt duży, nadmierny» Wygórowane ceny, podatki, rachunki. Wygórowana ambicja, duma, próżność. Wygórowane żądania … Słownik języka polskiego
