Pokój przechodni.
Puchar, sztandar przechodni.
Słownik języka polskiego . 2013.
przechodni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, przez który można przejść dalej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokój przechodni. Brama przechodnia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… … Słownik języka polskiego
czasownik — m III, D. a, N. czasownikkiem; lm M. i jęz. «część mowy obejmująca wyrazy podlegające koniugacji, oznaczające zwykle czynność lub stan; wyraz należący do tej części mowy» ∆ Czasownik przechodni «czasownik rządzący bezpośrednio (bez pośrednictwa… … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego
proporzec — m II, D. proporzecorca; lm M. proporzecorce, D. proporzecorców 1. «chorągiew, flaga, mały sztandar; dawniej szczególnie chorągiewka u lancy, włóczni» Na szczycie wieży zatknięto biało czerwony proporzec. Proporce łopotały na wietrze. ∆ Proporzec… … Słownik języka polskiego
przejściowy — 1. «mający charakter tymczasowy; chwilowy, czasowy, krótkotrwały» Pobyt przejściowy. Przejściowe ochłodzenie. Przejściowe trudności. Okrycie przejściowe. ∆ Obóz przejściowy «w czasie okupacji hitlerowskiej: obóz, w którym hitlerowcy… … Słownik języka polskiego
puchar — m IV, D. u, Ms. puchararze; lm M. y «duże, ozdobne naczynie, zwykle w formie głębokiej czary lub kielicha z nakrywą, służące dawniej do picia wina; wykonywane ze złota, srebra, cyny, szkła, kości słoniowej i kamieni półszlachetnych, zwykle w… … Słownik języka polskiego
sztandar — m IV, D. u, Ms. sztandararze; lm M. y «chorągiew o odpowiedniej barwie, czasem z wyhaftowanym lub wymalowanym godłem, stanowiąca znak państwa, jednostki wojskowej lub organizacji, towarzystwa, szkoły itp.» Sztandar narodowy, szkolny, pułkowy.… … Słownik języka polskiego
konotować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konotowaćtuję, konotowaćtuje, konotowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do wyrazów: oznaczać zespół cech charakterystycznych dla wszystkich … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokój — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. pokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan zgody między państwami, narodami, brak wojny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kraj od wielu lat nie zaznał pokoju. Dążyć do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
