czasownik

czasownik
m III, D. -a, N. \czasownikkiem; lm M. -i
jęz. «część mowy obejmująca wyrazy podlegające koniugacji, oznaczające zwykle czynność lub stan; wyraz należący do tej części mowy»
∆ Czasownik przechodni «czasownik rządzący bezpośrednio (bez pośrednictwa przyimków) dopełnieniem bliższym; czasownik mogący występować w stronie biernej, np. uderzyć, widzieć»
∆ Czasownik nieprzechodni «czasownik nie rządzący dopełnieniem bliższym, nie mający strony biernej, np. jechać, spać»
∆ Czasownik dokonany «czasownik ujmujący daną czynność jako zakończoną w czasie»
∆ Czasownik niedokonany «czasownik ujmujący daną czynność jako rozwijającą się w czasie (w teraźniejszości, przeszłości lub przyszłości)»
∆ Czasownik jednokrotny «czasownik wyrażający czynność o przebiegu jednorazowym (nie wielokrotnym), np. mignąć»
∆ Czasownik wielokrotny «czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają, np. grywać; czasownik częstotliwy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • czasownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} część mowy odmieniająca się przez czas i osoby, nazywająca czynności lub stany, pełniąca w zdaniu najczęściej funkcję orzeczenia, także wyraz należący do tej części mowy {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • częstotliwy — «następujący raz po raz, jeden po drugim, często; wielokrotny» Częstotliwe ruchy. ∆ jęz. Czasownik częstotliwy «czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają; czasownik wielokrotny» …   Słownik języka polskiego

  • wielokrotny — wielokrotnyni 1. «wiele razy powtórzony, powtarzający się, występujący wiele lub kilka razy; niejednokrotny, kilkakrotny, częsty» Wielokrotne postanowienia, obietnice, próby. Wielokrotne usiłowania dotarcia na szczyt. Wielokrotne zmiany w… …   Słownik języka polskiego

  • atematyczny — ∆ jęz. Czasownik atematyczny «czasownik o rdzeniu nie rozwiniętym przez przyrostek» …   Słownik języka polskiego

  • inchoatywny — przym. od inchoatiwum ∆ jęz. Czasownik inchoatywny «czasownik oznaczający początek czynności, procesu, stanu, np. poznawać, rozpłakać się, zasypiać» …   Słownik języka polskiego

  • intranzytywny — ∆ jęz. Czasownik intranzytywny «czasownik nie mający strony biernej, nie rządzący dopełnieniem; nieprzechodni» …   Słownik języka polskiego

  • iteratiwum — ndm jęz. «czasownik wielokrotny, częstotliwy, wyrażający powtarzanie się danej czynności, np. pisywać, chadzać; czasownik iteratywny» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • jednokrotny — «występujący tylko jeden raz, nie powtarzający się po raz drugi» ∆ jęz. Czasownik jednokrotny «czasownik wyrażający czynność o przebiegu jednorazowym, nie wielokrotnym, ciągłym, np. mignąć» …   Słownik języka polskiego

  • kauzatywny — ∆ jęz. Czasownik kauzatywny «czasownik oznaczający powodowanie czynności lub stanu oznaczonych przez jego rdzeń, np. sadzać w stosunku do siedzieć» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”