- przedłużenie
- n I1. rzecz. od przedłużyć.2. lm D. \przedłużenieeń«to, co stanowi dalszą część czegoś»
Na przedłużeniu drogi.
Słownik języka polskiego . 2013.
Na przedłużeniu drogi.
Słownik języka polskiego . 2013.
Повстанский, Адам Казимирович — директор училищ Белостокской области, писатель; родился в 1768 году, образование получил в Виленском Университете, по окончании курса в коем в 1797 г. (21 го ноября) со степенью доктора философии, был назначен адъюнктом Университета, а с 1 го… … Большая биографическая энциклопедия
lądowanie — Miękkie lądowanie «wyjście bez szwanku z jakiejś trudnej sytuacji»: Kiedy jeszcze pracował za granicą, wykorzystywał każdy urlop w kraju, by przypomnieć się w ministerstwie, by (...) wychodzić sobie przedłużenie pobytu na placówce albo… … Słownik frazeologiczny
bombramstenga — ż III, CMs. bombramstengandze; lm D. bombramstengaeng żegl. «trzecie, licząc od dołu, przedłużenie masztu złożonego z kilku części» … Słownik języka polskiego
bomstenga — ż III, CMs. bomstengandze; lm D. bomstengaeng żegl. «przedłużenie bukszprytu na dużych statkach żaglowych; kliwerbom» … Słownik języka polskiego
bramstenga — ż III, CMs. bramstengandze; lm D. bramstengaeng żegl. «drzewce lub rura stalowa stanowiące drugie od dołu przedłużenie kilkuczęściowego masztu dużego żaglowca» … Słownik języka polskiego
bukszpir — m IV, D. u, Ms. bukszpirirze; lm M. y żegl. «przedłużenie bukszprytu; przednia nastawa bukszprytu» ‹hol.› … Słownik języka polskiego
celownik — m III, D. a, N. celownikkiem; lm M. i 1. «trzeci przypadek w deklinacji polskiej, pełniący funkcję dopełnienia dalszego, oznaczający osobę lub rzecz, do której skierowana jest jakaś czynność, odpowiadający na pytanie: komu, czemu?; datiwus» 2.… … Słownik języka polskiego
ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni … Słownik języka polskiego
daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… … Słownik języka polskiego
dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… … Słownik języka polskiego