- przedmiot
- m IV, D. -u, Ms. \przedmiotocie; lm M. -y1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej»
Cenne, wartościowe przedmioty.
Przedmioty użytkowe.
Przedmioty osobiste.
Przedmioty codziennego użytku.
Przedmioty sztuki ludowej.
2. «temat, treść, wątek czegoś; zagadnienie, sprawa»Przedmiot badań.
Przedmiot narady, rozmowy.
∆ praw. Przedmiot prawa, zobowiązania, własności itp. «rzecz, postępowanie, umowa itp., na które rozciągają się pewne normy prawne»◊ Odbiegać od przedmiotu «odstępować od poruszanego w wypowiedzi tematu»◊ Przeskakiwać, przechodzić z przedmiotu na przedmiot, od przedmiotu do przedmiotu «prowadzić rozmowę chaotycznie, ciągle zmieniać temat»◊ W przedmiocie czegoś «w zakresie czegoś; w sprawie»3. «to, co lub ten, kto skupia na sobie czyjąś uwagę, podlega czyjemuś działaniu, stanowi, cel czyichś uczuć»Przedmiot czyjejś obserwacji.
Przedmiot zabiegów, starań.
Przedmiot czyjejś miłości, gniewu, troski.
4. «jedna z nauk objęta programem szkolnym lub studiów wyższych, dyscyplina naukowa»Przedmiot poboczny, nieobowiązkowy, obowiązkowy.
5. jęz. → dopełnienie w zn. 3
Słownik języka polskiego . 2013.