- przerażony
- \przerażonyżeniimiesł. bierny czas. przerazić (p.)przerażony w użyciu przym. «będący dowodem lub wynikiem czyjegoś przerażenia; wyrażający przerażenie»
Przerażona mina.
Przerażone oczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
Przerażona mina.
Przerażone oczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
przerażony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} odzwierciedlający czyjeś przerażenie, strach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przerażone oczy, twarze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… … Słownik frazeologiczny
przelękły — przelękłykli książk. «strwożony, struchlały, przerażony, przestraszony» Przelękłe dziecko. Spojrzała na niego przelękłymi oczami … Słownik języka polskiego
przytulić — dk VIa, przytulićlę, przytulićlisz, przytulićtul, przytulićlił, przytulićlony przytulać ndk I, przytulićam, przytulićasz, przytulićają, przytulićaj, przytulićał, przytulićany 1. «przygarnąć, przycisnąć do siebie, zwykle z czułością; przycisnąć,… … Słownik języka polskiego
spanikowany — spanikowanyni pot. «będący w panice, przestraszony, przerażony» Spanikowany tłum … Słownik języka polskiego
trwożny — trwożnyni 1. książk. «odczuwający trwogę, pełen trwogi; przerażony, przelękniony» 2. książk. → trwożliwy w zn. 2 … Słownik języka polskiego
wstać — dk, wstanę, wstaniesz, wstań, wstał wstawać ndk IX, wstaję, wstajesz, wstaćwaj, wstaćwał 1. «zmienić pozycję z siedzącej, leżącej na stojącą; podnieść się, powstać» Wstać z fotela, z krzesła, z ławki. Wstać z miejsca. Wstać z klęczek. Wstać zza… … Słownik języka polskiego
wylękły — wylękłykli «pełen lęku, przerażony, wystraszony; będący objawem czyjegoś lęku» Wylękłe dziecko. Wylękłe spojrzenie … Słownik języka polskiego
przelękły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przelękłykli {{/stl 8}}{{stl 7}} przestraszony, przerażony, strwożony, wylękniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przelękła kobiecina. Przelękły wzrok. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień