Obłędne, paniczne, śmiertelne przerażenie.
Okrzyk przerażenia wyrwał się komuś z piersi.
Ochłonąć, oniemieć, zdrętwieć z przerażenia.
Z przerażeniem patrzeć na coś, myśleć, słuchać o czymś.
Przyprawić kogoś o przerażenie.
Szerzyć, wywoływać przerażenie.
Przerażenie maluje się na czyjejś twarzy, w czyichś oczach.
Przerażenie ogarnia kogoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
przerażenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przerazić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie wielkiego lęku, strachu, grozy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściąć — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz … Słownik frazeologiczny
ścinać — 1. Ból, przerażenie, widok czegoś itp. ścina twarz «ból, przerażenie, widok czegoś itp., powodując silny wstrząs uczuciowy, sprawia, że twarz nieruchomieje»: Nagle – przerażenie ścina jej twarz: fotel jedzie ku niagarskiej przepaści. M. Wańkowicz … Słownik frazeologiczny
ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… … Słownik języka polskiego
strasznie — strasznieej 1. «w sposób wzbudzający strach, grozę, przerażenie; przerażająco, groźnie» W czasie burzy było strasznie. ◊ Zrobiło się komuś strasznie; gdzieś jest strasznie «kogoś ogarnęło przerażenie, groza; gdzieś jest atmosfera wzbudzająca… … Słownik języka polskiego
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
postrach — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} o kimś lub o czymś wywołującym u kogoś strach, lęk, budzącym grozę, przerażenie; powód strachu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwałciciel był postrachem samotnych kobiet. Postrach całego miasta.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… … Słownik frazeologiczny
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
mgła — 1. Mgła przesłania, zasłania, powleka, zasnuwa itp. komuś oczy, wzrok; oczy zachodzą komuś mgłą «ktoś widzi źle, słabo, niewyraźnie, ma wzrok mętny, zaćmiony z powodu łez, choroby lub przeżywania silnych emocji»: Pięść opadła, oczy zasnuła mgła,… … Słownik frazeologiczny
