przerzucić

dk VIa, \przerzucićcę, \przerzucićcisz, \przerzucićrzuć, \przerzucićcił, \przerzucićcony - przerzucać ndk I, \przerzucićam, \przerzucićasz, \przerzucićają, \przerzucićaj, \przerzucićał, \przerzucićany

1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez coś, nad czymś albo kimś»

Przerzucić ziemię, gruz koparkami.

Przerzucać cegły z rąk do rąk.

Przerzucić paczki w inne miejsce.

Przerzucić kamień przez płot.

Przerzucić piłkę ponad siatką.

∆ techn. Przerzucić bieg «w pojazdach mechanicznych: zmienić szybkość jazdy przez odpowiednie sprzęgnięcie przekładni skrzynki biegów»

◊ Przerzucić na kogoś ciężary, obowiązki, pracę, odpowiedzialność itp. «obciążyć kogoś własnymi obowiązkami, własną pracą, odpowiedzialnością itp.»

przen. «skierować kogoś dokądś, zorganizować przedostanie się kogoś skądś na inne miejsce, dostarczenie czegoś, często drogą nielegalną (zwłaszcza w okresie okupacji hitlerowskiej)»

Przerzucić broń.

Przerzucić desant.

Przerzucić łączników przez granicę.

Przerzucać narkotyki do różnych krajów.

2. «zarzucić, założyć coś tak, aby zwisało z drugiej strony czegoś; rzucając przewiesić»

Przerzucić kurtkę, szal, torbę przez ramię.

Przerzucić linkę przez bloczek.

Płaszcz przerzucony przez fotel.

◊ Przerzucić most, kładkę nad czymś «zbudować most, położyć nad czymś kładkę»

3. «przełożyć wiele czegoś w pośpiechu, bezładnie; przewrócić, przetrząsnąć coś»

Przerzucić wszystko w biurku, w szufladzie szukając czegoś.

Przerzucić bieliznę na półkach.

◊ Przerzucić kartki, stronice «przełożyć, przekartkować pośpiesznie kartki książki, przeglądając ją pobieżnie»

◊ Przerzucić książkę, czasopismo, gazetę itp. «przejrzeć pobieżnie, przeczytać niedokładnie książkę, czasopismo, gazetę itp.»

4. pot. «spowodować zmianę miejsca pobytu kogoś, zmianę pracy itp.»

Przerzucić robotników do innej budowy.

Przerzucić wojsko na inne pozycje.

Przerzucano ucznia ze szkoły do szkoły.

przerzucić się - przerzucać się

1. «zmienić (zwykle szybko) miejsce pobytu, pracę itp.; zacząć zajmować się czymś innym, wykonywać coś innego niż poprzednio»

Przerzucić się do innej szkoły, na inny wydział uczelni.

Autor przerzucił się z prozy na poezję.

Rolnik przerzucił się na hodowlę.

◊ Przerzucać się z jednej ostateczności w drugą «zmieniać krańcowo zdanie, sposób postępowania, poglądy»

◊ Przerzucać się słowami «prowadzić rozmowę nic nie znaczącą; także wymyślać sobie wzajemnie, wyzywać się»

2. «zostać przeniesionym, rozprzestrzenić się, utworzyć się, powstać w innym miejscu»

Ogień przerzucił się na sąsiednie budynki.

Rdza przerzuciła się na dalsze części karoserii.

Nowotwór przerzucił się na wątrobę.