- przyciągać
- ndk I, \przyciągaćam, \przyciągaćasz, \przyciągaćają, \przyciągaćaj, \przyciągaćał, \przyciągaćany - przyciągnąć dk Va, \przyciągaćnę, \przyciągaćniesz, \przyciągaćnij, \przyciągaćnął, \przyciągaćnęła, \przyciągaćnęli, \przyciągaćnięty, \przyciągaćnąwszy1. «ciągnąc przysuwać, przybliżać kogoś, coś do siebie lub do czegoś»
Przyciągać łodzie do brzegu.
Przyciągnąć kogoś do siebie.
◊ Ktoś, coś przyciąga uwagę, oko, wzrok, spojrzenie «ktoś, coś (np. czyjaś uroda, obraz, plakat) zwraca czyjąś uwagę, wzbudza zainteresowanie»przen. «skłaniać ku komuś, czemuś; zjednywać sobie kogoś, pozyskiwać; wabić, nęcić»Ten program przyciągał widzów.
Miasto przyciągało turystów.
Jej uprzejmość przyciągała klientelę.
2. częściej dk «ciągnąc, wlokąc doprowadzić kogoś gdzieś, dźwigając z trudem przynieść coś»Przyciągnąć worek ziemniaków.
Przyciągali gałęzie do ogniska.
3. tylko ndk, astr. fiz. «wywoływać powstawanie siły skierowanej ku drugiemu ciału, które w tym kierunku grawituje»Ziemia przyciąga Księżyc.
Magnes przyciąga stal.
przyciągać się astr. fiz. «przyciągać siebie nawzajem»Planety przyciągają się.
Słownik języka polskiego . 2013.