przygryźć

przygryźć
dk XI, \przygryźćgryzę, \przygryźćgryziesz, \przygryźćgryź, \przygryźćgryzł, \przygryźćgryźli, \przygryźćgryziony, \przygryźćgryzłszy - przygryzać ndk I, \przygryźćam, \przygryźćasz, \przygryźćają, \przygryźćaj, \przygryźćał, \przygryźćany
1. «przyciąć zębami wargi, usta, wąsy (opanowując zdenerwowanie, gniew, śmiech); przycisnąć mocno zębami»

Przygryźć wargi, usta.

Przygryzać wąsy.

Przygryzła sobie język.

2. pot. «sprawić komuś przykrość złośliwymi słowami; przygadać, dokuczyć, dociąć komuś»

Ciągle komuś przygryzał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • nagryźć — dk XI, nagryźćgryzę, nagryźćgryziesz, nagryźćgryź, nagryźćgryzł, nagryźćgryźli, nagryźćgryziony, nagryźćgryzłszy nagryzać ndk I, nagryźćam, nagryźćasz, nagryźćają, nagryźćaj, nagryźćał, nagryźćany 1. częściej ndk «naciskając zębami zgnieść,… …   Słownik języka polskiego

  • zagryźć — dk XI, zagryźćgryzę, zagryźćgryziesz, zagryźćgryź, zagryźćgryzł, zagryźćgryźli, zagryźćgryziony zagryzać ndk I, zagryźćam, zagryźćasz, zagryźćają, zagryźćaj, zagryźćał, zagryźćany 1. «zjeść coś po zjedzeniu czegoś innego lub po wypiciu czegoś,… …   Słownik języka polskiego

  • przygryzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przygryzaćam, przygryzaća, przygryzaćają, przygryzaćany {{/stl 8}}– przygryźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, przygryzaćgryzę, przygryzaćgryzie, przygryzaćgryź, przygryzaćgryzł, przygryzaćgryziony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”