przyśpieszony
Look at other dictionaries:
przyspieszony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przyspieszyć. przyspieszony w użyciu przym. «szybszy niż zwykle; prędszy, pospieszny» Przyspieszony oddech, puls. Przyspieszone tempo prac. Rozprawa sądowa odbyła się w trybie przyspieszonym. ∆ Autobus, pociąg… … Słownik języka polskiego
przyśpieszony || przyspieszony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} prędszy, szybszy, niż to bywa normalnie; pośpieszny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyśpieszone bicie serca. Przyśpieszone wykonywanie czegoś.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}pociąg… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pociąg [autobus] przyspieszony — {{/stl 13}}{{stl 33}} pociąg pasażerski, autobus zatrzymujący się tylko na ważniejszych przystankach, dla szybszego przebycia danej trasy {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
młot — 1. Być, znaleźć się między młotem a kowadłem «znaleźć się w sytuacji, w której trudno podjąć decyzję, bo każde z dwu możliwych rozwiązań jest złe»: Prezydent jako burmistrz gminy Centrum znalazł się między młotem a kowadłem, czyli między… … Słownik frazeologiczny
jednostajnie — jednostajnieej przysłów. od jednostajny Motor szumiał jednostajnie. Mówić jednostajnie. ∆ fiz. Ruch jednostajnie przyśpieszony «ruch, w którym przyśpieszenie jest jednakowe, stałe» … Słownik języka polskiego
oddech — m III, D. u; lm M. y 1. «pobieranie tlenu przez odruchowe, rytmiczne wciąganie powietrza do płuc i wydalanie dwutlenku węgla na zewnątrz; oddychanie» Głęboki, miarowy, równy, rytmiczny oddech. Krótki przyspieszony, urywany oddech. Świszczący,… … Słownik języka polskiego
pociąg — m III, D. u, N. pociąggiem; lm M. i 1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi» Pociąg elektryczny, motorowy, parowy. Pociąg osobowy,… … Słownik języka polskiego
puls — m IV, D. u, Ms. pulssie; lm M. y 1. «rytmiczne rozciąganie sprężystej ściany tętnic wywołane nagłymi zmianami ciśnienia krwi w następstwie skurczów i rozkurczów komór serca; tętno» Przyspieszony, rytmiczny puls. Puls słabnie, ustaje. Zbadać puls … Słownik języka polskiego
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego
rytm — m IV, D. u, Ms. rytmmie; lm M. y 1. «powtarzanie się czegoś w jednakowych odstępach czasu, ustalona kolejność czegoś» Jednostajny, miarowy rytm. Rytm przyspieszony, powolny. Rytm dobowy. Rytm kroków, kół. Rytm pracy. Rytm bicia serca … Słownik języka polskiego
