przyspieszony

przyspieszony
imiesł. przymiotnikowy bierny czas. przyspieszyć.
przyspieszony w użyciu przym. «szybszy niż zwykle; prędszy, pospieszny»

Przyspieszony oddech, puls.

Przyspieszone tempo prac.

Rozprawa sądowa odbyła się w trybie przyspieszonym.

∆ Autobus, pociąg przyspieszony «autobus, pociąg przystający tylko na niektórych przystankach, na większych stacjach, wskutek czego szybciej przejeżdżający wyznaczoną trasę»
fiz. Ruch jednostajnie przyspieszony «ruch prostolinijny zmienny, w którym przyspieszenie jest stałe»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • przyśpieszony — → przyspieszony …   Słownik języka polskiego

  • przyśpieszony || przyspieszony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} prędszy, szybszy, niż to bywa normalnie; pośpieszny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyśpieszone bicie serca. Przyśpieszone wykonywanie czegoś.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}pociąg… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pociąg [autobus] przyspieszony — {{/stl 13}}{{stl 33}} pociąg pasażerski, autobus zatrzymujący się tylko na ważniejszych przystankach, dla szybszego przebycia danej trasy {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • młot — 1. Być, znaleźć się między młotem a kowadłem «znaleźć się w sytuacji, w której trudno podjąć decyzję, bo każde z dwu możliwych rozwiązań jest złe»: Prezydent jako burmistrz gminy Centrum znalazł się między młotem a kowadłem, czyli między… …   Słownik frazeologiczny

  • jednostajnie — jednostajnieej przysłów. od jednostajny Motor szumiał jednostajnie. Mówić jednostajnie. ∆ fiz. Ruch jednostajnie przyśpieszony «ruch, w którym przyśpieszenie jest jednakowe, stałe» …   Słownik języka polskiego

  • oddech — m III, D. u; lm M. y 1. «pobieranie tlenu przez odruchowe, rytmiczne wciąganie powietrza do płuc i wydalanie dwutlenku węgla na zewnątrz; oddychanie» Głęboki, miarowy, równy, rytmiczny oddech. Krótki przyspieszony, urywany oddech. Świszczący,… …   Słownik języka polskiego

  • pociąg — m III, D. u, N. pociąggiem; lm M. i 1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi» Pociąg elektryczny, motorowy, parowy. Pociąg osobowy,… …   Słownik języka polskiego

  • puls — m IV, D. u, Ms. pulssie; lm M. y 1. «rytmiczne rozciąganie sprężystej ściany tętnic wywołane nagłymi zmianami ciśnienia krwi w następstwie skurczów i rozkurczów komór serca; tętno» Przyspieszony, rytmiczny puls. Puls słabnie, ustaje. Zbadać puls …   Słownik języka polskiego

  • ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat …   Słownik języka polskiego

  • rytm — m IV, D. u, Ms. rytmmie; lm M. y 1. «powtarzanie się czegoś w jednakowych odstępach czasu, ustalona kolejność czegoś» Jednostajny, miarowy rytm. Rytm przyspieszony, powolny. Rytm dobowy. Rytm kroków, kół. Rytm pracy. Rytm bicia serca …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”