- rakarz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)«osoba zajmująca się wyłapywaniem bezpańskich psów; hycel»przen. «obelżywe wyzwisko; łajdak, łotr»‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
rakarz
Look at other dictionaries:
rakarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek zajmujący się zawodowo łapaniem bezpańskich psów; hycel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies wyglądał na wściekłego, trzeba więc było… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hycel — m I, DB. hycelcla; lm M. hycelcle, DB. hycelcli a. hycelclów pogard. «człowiek zajmujący się wyłapywaniem bezpańskich psów; rakarz» przen. «hultaj, gałgan, nicpoń» ‹niem. gw.› … Słownik języka polskiego
hycel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. hycelcle, D. hycelcli || hycelclów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pogardliwie o miejskim łapaczu bezpańskich psów; rakarz {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
