regularny

regularny
\regularnyni, \regularnyniejszy
1. «oparty na regułach, zgodny z nimi, wykonywany, wykonany według określonych reguł, zasad; prawidłowy»

Regularny wiersz.

Regularna strofa.

Formy regularne czasownika.

Regularny szyk bojowy.

Wojsko regularne «wojsko o ściśle określonej organizacji, wyszkolone według ustalonych programów, mające fachowe dowództwo»
2. «mający kształty podobne do figur geometrycznych lub ich części; kształtny, foremny, proporcjonalny, symetryczny»

Regularny czworobok, wielokąt.

Regularna linia.

miner. Układ regularny kryształów «układ obejmujący pięć klas symetrii mających takie same trzy wzajemnie prostopadłe osie»
Regularne rysy, regularna twarz, regularny profil itp. «rysy, twarz, profil itp. o idealnych, pięknych proporcjach, kształtach, liniach»
3. «odbywający się, powtarzający się w ściśle określonych lub jednakowych odstępach czasu, zachodzący, zdarzający się stale co jakiś czas; miarowy, jednostajny, systematyczny»

Regularny krok, oddech, puls.

Ruch regularny maszyny.

Regularne zażywanie lekarstw.

Regularne przedstawienia, wykłady, posiedzenia.

Komunikacja, żegluga itp. regularna; regularne linie komunikacyjne «komunikacja, żegluga stała, odbywająca się według ściśle określonego rozkładu jazdy; stałe połączenia między stacjami, portami itp.»
W regularnych odstępach czasu «w jednakowych odstępach czasu»
Regularne życie, regularny tryb życia «życie według ustalonego planu bez nagłych, nieoczekiwanych zmian»
4. pot. «normalny, taki, jak należy»

żart. Regularne lanie.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • regularny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, regularnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodny z obowiązującymi, przyjętymi, stwierdzonymi zasadami, regułami; prawidłowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Regularne zwrotki. Regularna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • регулярный — уже у Ф. Прокоповича, Куракина; см. Смирнов 256; Христиани 53 и сл. Через польск. regularny правильный от лат. rēgulāris : rēgulа правило ; см. Христиани, там же; AfslPh 31, 629 …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • МЕТРОЛОГИЯ — историческая (от греч. metron мера и logos наука) вспомогательная ист. дисциплина, изучающая употреблявшиеся в прошлом разными народами меры (длины, площади, объема, веса) в их ист. развитии. Задача М. выяснение названий мер, их количеств.… …   Советская историческая энциклопедия

  • КАРКАС РЕГУЛЯРНЫЙ — каркас здания с сеткой колонг или стоек, основанной на шаге одного размера (Болгарский язык; Български) равномерен скелет (Чешский язык; Čeština) pravidelný skelet (Немецкий язык; Deutsch) regelmäßiges Skelett (Венгерский язык; Magyar) szabályos… …   Строительный словарь

  • ПАРК РЕГУЛЯРНЫЙ — [ПАРК ФРАНЦУЗСКИЙ] парк, имеющий геометрически правильную планировку, обычно осевую схему (Болгарский язык; Български) френски парк (Чешский язык; Čeština) francouzský park (Немецкий язык; Deutsch) regelmäßiger Park; französischer Park… …   Строительный словарь

  • регулярный — Заимств. в Петровскую эпоху из польск. яз., где regularny < лат. regularis «правильный», суф. производного от regula «правило» …   Этимологический словарь русского языка

  • czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… …   Słownik języka polskiego

  • foremny — foremnyni, foremnyniejszy «mający właściwy, prawidłowy kształt; regularny, kształtny, zgrabny» Foremny budynek. Foremny nos. Foremne ciało. Foremne kształty, rysy. ∆ Wielokąt foremny «wielokąt o wszystkich bokach i kątach wewnętrznych równych» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • marsz — m II; lm M. e, D. ów 1. D. u «posuwanie się naprzód równomiernym, rytmicznym krokiem, równomierny, rytmiczny chód; maszerowanie» Długi, uciążliwy, forsowny, szybki marsz. Iść równym marszem. Śpiewać w marszu. Pułk zbierał się do marszu. ∆ Marsz!… …   Słownik języka polskiego

  • niedźwiedź — m I, DB. niedźwiedźedzia; lm M. niedźwiedźedzie, D. niedźwiedźedzi «Ursus, ssak drapieżny z rodziny o tej samej nazwie, obejmującej siedem gatunków; duże zwierzę o masywnej budowie ciała, krótkich silnych stopochodnych kończynach, szczątkowym… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/52507/regularny Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”