rozbawienie

rozbawienie
↨ rozbawienie się
n I
rzecz. od rozbawić (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wesoły — a. wesół (tylko w funkcji orzecznika) wesołyseli, wesołyselszy 1. «mający dobry humor, okazujący rozbawienie, zadowolenie; pełen radości, życia; o usposobieniu: charakteryzujący się dobrym humorem, radosny» Wesoła dziewczyna. Wesołe dziecko.… …   Słownik języka polskiego

  • śmiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIb, śmieję się, śmieje się, śmiał się, śmiali się || reg. śmieli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} reagować na coś śmiechem; objawiać śmiechem wesołość, rozbawienie, dobry nastrój… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wesoły — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}wesół {{/stl 13}}{{stl 8}}(tylko w funkcji orzecznika) przym. Ia, wesołyseli, wesołyselny {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący w dobrym nastroju, humorze, okazujący rozbawienie; …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”