Rozbawione towarzystwo.
Rozbawione głosy, śmiechy, spojrzenia.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozbawiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozbawionywieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma dobry nastrój, jest w dobrym humorze; rozweselony, radosny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozbawione towarzystwo. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chichot — m IV, Ms. chichotocie; lm M. y 1. D. u «cichy, tłumiony śmiech o wysokim tonie» Głośne chichoty uczennic. Wesoły, rozbawiony, histeryczny chichot. Dał się słyszeć, rozlegał się chichot. 2. DB. a; lm DB. ów pot. «człowiek skłonny do śmiechu,… … Słownik języka polskiego
między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… … Słownik języka polskiego
