- rozbicie
- n Irzecz. od rozbić∆ hist. Rozbicie dzielnicowe «podział Polski na dzielnice (księstwa) dokonany przez synów Bolesława Krzywoustego na mocy jego testamentu»
Słownik języka polskiego . 2013.
rozbicie
Look at other dictionaries:
Reyes de Polonia — Anexo:Reyes de Polonia Saltar a navegación, búsqueda Miecislao I … Wikipedia Español
Anexo:Reyes de Polonia — Miecislao I … Wikipedia Español
dezintegracja — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. dez integracja] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. dezintegracjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozpad całości na elementy składowe; rozkład, rozbicie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Warsaw Uprising (1794) — Infobox Military Conflict conflict=Warsaw Uprising of 1794 partof=the Kościuszko Uprising caption=Fighting on Krakowskie Przedmieście by Juliusz Kossak date=April 17 to April 19, 1794 place=Warsaw, Poland territory= result=Polish victory… … Wikipedia
Attack on the NKVD Camp in Rembertów — On May 21, 1945, a unit of the Home Army (Armia Krajowa, AK), led by Colonel Edward Wasilewski, attacked a NKVD camp located in Rembertów on the eastern outskirts of Warsaw. The Soviets kept there hundreds of Poles, members of the Home Army, whom … Wikipedia
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
dezintegracja — [wym. dez integracja] ż I, DCMs. dezintegracjacji; lm D. dezintegracjacji (dezintegracjacyj) 1. «rozbicie, rozproszenie, rozprzężenie pewnej całości (pewnego zespołu); proces rozpadu określonej całości na elementy cząstkowe; rozkład, rozpad»… … Słownik języka polskiego
dzielnicowy — dzielnicowywi przym. od dzielnica a) w zn. 1: Odrębności dzielnicowe. b) w zn. 4: Książęta dzielnicowi. ∆ hist. Rozbicie dzielnicowe «podział Polski na dzielnice w XII w.» dzielnicowy w użyciu rzecz. «policjant czuwający nad sprawami porządkowo… … Słownik języka polskiego
pogrom — m IV, D. u, Ms. pogrommie; lm M. y książk. «zupełne rozbicie, rozgromienie wojsk nieprzyjacielskich; wybicie, wymordowanie» Pogrom wrogiej armii. Ocaleć z pogromu … Słownik języka polskiego
roztrząść — dk XI, roztrząśćtrzęsę, roztrząśćtrzęsiesz, roztrząśćtrząś a. roztrząśćtrzęś, roztrząśćtrząsł, roztrząśćtrzęsła, roztrząśćtrzęśli, roztrząśćtrzęsiony, roztrząśćtrząsłszy 1. zwykle w imiesł. biernym «przez długie używanie, wstrząsy spowodować… … Słownik języka polskiego
