rozbłysnąć

rozbłysnąć
dk Va, \rozbłysnąćnę, \rozbłysnąćbłyśniesz, \rozbłysnąćbłyśnij, \rozbłysnąćnął, \rozbłysnąćnęła a. \rozbłysnąćsła, \rozbłysnąćnęli, \rozbłysnąćnąwszy - rozbłyskiwać ndk VIIIb, \rozbłysnąćkuję, \rozbłysnąćkujesz, \rozbłysnąćkuj, \rozbłysnąćiwał, rzad. rozbłyskać ndk I, \rozbłysnąćam, \rozbłysnąćasz, \rozbłysnąćają, \rozbłysnąćaj, \rozbłysnąćał
«błysnąć światłem, zalśnić nagle blaskiem»

Słońce rozbłysło wśród chmur.

Gwiazdy rozbłysły na niebie.

Latarnie rozbłysły.

◊ Oczy rozbłysły, twarz rozbłysła radością, dumą, uczuciem itp. «w oczach, na twarzy dała się widzieć zmiana będąca wynikiem radości, dumy, uczucia»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • roziskrzyć — [wym. roz iskrzyć] dk VIb, roziskrzyćrzę, roziskrzyćrzysz, roziskrzyćiskrz, roziskrzyćrzył, roziskrzyćrzony roziskrzać [wym. roz iskrzać] ndk I, roziskrzyćam, roziskrzyćasz, roziskrzyćają, roziskrzyćaj, roziskrzyćał, roziskrzyćany «sprawić, że… …   Słownik języka polskiego

  • rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… …   Słownik języka polskiego

  • rozświecić — dk VIa, rozświecićcę, rozświecićcisz, rozświecićświeć, rozświecićcił, rozświecićcony rozświecać ndk I, rozświecićam, rozświecićasz, rozświecićają, rozświecićaj, rozświecićał, rozświecićany, książk. «uczynić coś świecącym, jasnym; rozświetlić,… …   Słownik języka polskiego

  • zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… …   Słownik języka polskiego

  • zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz …   Słownik języka polskiego

  • zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… …   Słownik języka polskiego

  • rozbłyskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozbłyskiwaćkuję, rozbłyskiwaćkuje {{/stl 8}}– rozbłysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rozbłyskiwaćnę, rozbłyskiwaćbłyśnie, rozbłyskiwaćbłyśnij, rozbłyskiwaćnął, rozbłyskiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozświecić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć świecić, jaśnieć, promienieć światłem, blaskiem; rozjaśnić się; rozbłysnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ekran telewizora rozświecił się silnym blaskiem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabłysnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa a. IVb, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśnie, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnąłem || zabłysnąćsłem, zabłysnąćnął || zabłysnąćbłysł, zabłysnąćnęła || zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli || zabłysnąćbłyśli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zajarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIa, zajarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć się jarzyć; rozbłysnąć jarzącym się, ostrym światłem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwiazdy zajarzyły się na niebie. Zajarzyły się neony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”