rozkwitnąć

rozkwitnąć: dk Vc, \rozkwitnąćnie, \rozkwitnąćkwitł, (\rozkwitnąćnął), \rozkwitnąćtła - rozkwitać ndk I, \rozkwitnąćta, \rozkwitnąćają, \rozkwitnąćał

1. «rozwinąć się z pąka w kwiat; okryć się kwiatami, zakwitnąć»

Róża rozkwitła.

Rozkwitły pąki fiołków.

Rozkwitają jabłonie.

przen. «stać się widocznym, nabrać intensywności; pojawić się»

Rumieniec, uśmiech rozkwita na twarzy.

2. «rozwinąć się fizycznie lub duchowo, nabrać mocy, energii; rozrosnąć się»

Handel, przemysł rozkwita.

Talent rozkwita.

Dziewczyna rozkwita.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

rozkwiecić — dk VIa, rozkwiecićcę, rozkwiecićcisz, rozkwiecićkwieć, rozkwiecićcił, rozkwiecićcony rozkwiecać ndk I, rozkwiecićam, rozkwiecićasz, rozkwiecićają, rozkwiecićaj, rozkwiecićał, rozkwiecićany, książk. «sprawić, że coś kwitnie, pokrywa się kwiatami»… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
rozkwitać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkwitaćam, rozkwitaća, rozkwitaćają {{/stl 8}}– rozkwitnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, rozkwitaćnę, rozkwitaćnie, rozkwitaćnij, rozkwitaćtłem || rozkwitaćnąłem, rozkwitaćkwitł || rozkwitaćnął, rozkwitaćtła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias