rozluźnić

rozluźnić
dk VIa, \rozluźnićnię, \rozluźnićnisz, \rozluźnićnij, \rozluźnićnił, \rozluźnićniony - rozluźniać ndk I, \rozluźnićam, \rozluźnićasz, \rozluźnićają, \rozluźnićaj, \rozluźnićał, \rozluźnićany
1. «uczynić coś luźnym, mniej spoistym, mniej zwartym; rozsunąć coś, co było ciasno zwarte, opięte; obluzować»

Rozluźnić kołnierzyk, pasek.

Rozluźniać mięśnie.

Rozluźnić popręgi, sznurki.

sport. Ćwiczenia rozluźniające «ćwiczenia powodujące całkowite rozkurczenie, rozprostowanie mięśni»
przen.

Rozluźnić dyscyplinę, rygor.

2. częściej ndk, techn. «rozdrabniać skupiska włókien na pojedyncze włókna (z jednoczesnym usuwaniem zanieczyszczeń) za pomocą specjalnych maszyn»
rozluźnić się - rozluźniać się «stać się luźnym, mniej napiętym, mniej zwartym, stracić spoistość; obluzować się»

Sznurowadło się rozluźniło w czasie marszu.

Nasadka się rozluźniła.

Tłum się rozluźnił.

przen.

Czyjeś związki towarzyskie się rozluźniły.

Czyjeś kontakty z rodziną bardzo się rozluźniły.

Rozluźnić się psychicznie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozluźniać się – rozluźnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbywać się uczucia nerwowego napięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozluźnij się, przestań się denerwować. Rozluźnił się trochę podczas pogawędki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozluźniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozluźniaćam, rozluźniaća, rozluźniaćają, rozluźniaćany {{/stl 8}}– rozluźnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozluźniaćnię, rozluźniaćni, rozluźniaćnij, rozluźniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • popuścić — dk VIa, popuścićpuszczę, popuścićcisz, popuścićpuść, popuścićcił, popuścićpuszczony popuszczać ndk I, popuścićam, popuścićasz, popuścićają, popuścićaj, popuścićał, popuścićany 1. «zmniejszyć siłę napięcia czegoś, puścić, zwolnić coś częściowo;… …   Słownik języka polskiego

  • rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… …   Słownik języka polskiego

  • obluzować — dk IV, obluzowaćzuję, obluzowaćzujesz, obluzowaćzuj, obluzowaćował, obluzowaćowany obluzowywać ndk VIIIa, obluzowaćowuję, obluzowaćowujesz, obluzowaćowuj, obluzowaćywał, obluzowaćywany «spowodować powstanie luzu, szpar; rozluźnić obluźnić»… …   Słownik języka polskiego

  • odprężyć — dk VIb, odprężyćżę, odprężyćżysz, odprężyćpręż, odprężyćżył, odprężyćżony odprężać ndk I, odprężyćam, odprężyćasz, odprężyćają, odprężyćaj, odprężyćał, odprężyćany 1. «uczynić mniej prężnym, mniej naprężonym, napiętym; rozluźnić» Odprężyć mięśnie …   Słownik języka polskiego

  • odsznurować — dk IV, odsznurowaćruję, odsznurowaćrujesz, odsznurowaćruj, odsznurowaćował, odsznurowaćowany «zdjąć z czegoś lub rozluźnić sznur, sznurowadło; rozsznurować» Odsznurować buty, gorset …   Słownik języka polskiego

  • odtrąbić — dk VIa, odtrąbićbię, odtrąbićbisz, odtrąbićtrąb, odtrąbićbił, odtrąbićbiony 1. «odpowiedzieć na coś trąbieniem» Odtrąbić na sygnał wzywający do powrotu. Odtrąbić komuś na znak zrozumienia. 2. «trąbieniem dać sygnał ukończenia czegoś (zwykle w… …   Słownik języka polskiego

  • popręg — m III, D. u, N. popręggiem; lm M. i «pas przytrzymujący siodło lub kulbakę» Podciągnąć, rozluźnić popręgi. Dopiąć popręgów …   Słownik języka polskiego

  • rozchodzić — dk VIa, rozchodzićdzę, rozchodzićdzisz, rozchodzićchodź, rozchodzićdził, rozchodzićdzony 1. pot. «rozluźnić obuwie przez noszenie, przez chodzenie w nim; rozdeptać» Rozchodzić ciasne buty. 2. pot. «rozruszać przez chodzenie, wyprowadzić z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”