roztaczać

roztaczać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • roztaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, roztaczaćam, roztaczaća, roztaczaćają, roztaczaćany {{/stl 8}}– roztoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, roztaczaćczę, roztaczaćczy, roztaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • roztaczać – roztoczyć opiekę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{nad kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} opiekować się kimś, troszczyć się o kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brat Albert roztaczał opiekę nad bezdomnymi i ubogimi. Bogaty krewny roztoczył nad nimi opiekę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • roztaczać się – roztoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}zwykle ndk {{/stl 8}}{{stl 7}} ukazywać się na dużej przestrzeni; rozciągać się; rozpościerać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z wieży roztaczał się piękny widok. Roztaczający się wokół krajobraz. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • roztoczyć — dk VIb, roztoczyćczę, roztoczyćczysz, roztoczyćtocz, roztoczyćczył, roztoczyćczony roztaczać ndk I, roztoczyćam, roztoczyćasz, roztoczyćają, roztoczyćaj, roztoczyćał, roztoczyćany 1. «rozłożyć, rozprostować coś zwiniętego, stulonego; rozpostrzeć …   Słownik języka polskiego

  • aromat — m IV, D. u, Ms. aromatacie; lm M. y 1. «przyjemny zapach, miła woń» Odurzający aromat jaśminu. Oddychać aromatem lasu. Roztaczać, wydzielać aromaty. Tchnąć aromatem. 2. zwykle w lm «substancje aromatyczne, substancje wydzielające woń; wonności»… …   Słownik języka polskiego

  • nadzór — [wym. nad zór] m IV, D. nadzórzoru, Ms. nadzórzorze, blm 1. «nadzorowanie, kontrolowanie, pilnowanie kogoś lub czegoś; opieka, kontrola» Nadzór budowlany, inwestorski. Ścisły, specjalny nadzór. Mieć, roztaczać, rozciągać, sprawować nadzór nad… …   Słownik języka polskiego

  • pałać — ndk I, pałaćam, pałaćasz, pałaćają, pałaćaj, pałaćał 1. książk. «świecić się jasno, roztaczać blask, ciepło; być jasnym od światła, być rozgrzanym, rozpalonym» Łuna pałała na niebie. ◊ Twarz, skronie, policzki komuś pałają «ktoś ma gorączkę lub… …   Słownik języka polskiego

  • rozciągnąć — dk Va, rozciągnąćnę, rozciągnąćniesz, rozciągnąćnij, rozciągnąćnął, rozciągnąćnęła, rozciągnąćnęli, rozciągnąćnięty, rozciągnąćnąwszy rozciągać ndk I, rozciągnąćam, rozciągnąćasz, rozciągnąćają, rozciągnąćaj, rozciągnąćał, rozciągnąćany 1.… …   Słownik języka polskiego

  • rozlegać się — ndk I, rozlegać sięga się, rozlegać sięają się, rozlegać sięał się 1. forma ndk czas. rozlec się (p.) 2. przestarz. «zajmować pewną przestrzeń; rozciągać się, rozprzestrzeniać się, rozkładać się; ukazywać się oczom, roztaczać się» Przed naszymi… …   Słownik języka polskiego

  • rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”