Być roztargnionym.
Roztargniony człowiek, uczeń.
Roztargnione spojrzenie.
Roztargniony wyraz twarzy.
Błądzić roztargnionym wzrokiem.
Roztargnionym ruchem odgarnęła włosy.
Słownik języka polskiego . 2013.
roztargniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, roztargnionynieni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejący skupić uwagi na tym, co istotne; roztrzepany; nieuważny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest roztargniony. Roztargnione… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gapiowaty — Roztargniony, zapominalski, nieuważny, lub ociężały umysłowo Eng. Absent minded, forgetful, slow witted, or careless … Słownik Polskiego slangu
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
nieobecny — Ktoś (jest) nieobecny duchem, myślą (myślami) «ktoś (jest) zamyślony, nie zdaje sobie sprawy z tego, co się w danej chwili dzieje»: (...) wyciągała go matka na wieczorne spacery, na które szedł, milcząc, bez oporu, ale i bez przekonania,… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
niemożliwie — «w sposób trudny do zniesienia; nie do wytrzymania, okropnie» Był niemożliwie roztargniony, leniwy. Było niemożliwie gorąco. Coś jest niemożliwie brudne. Zachowywać się niemożliwie … Słownik języka polskiego
nieuważny — nieuważnyni 1. «odznaczający się brakiem uwagi; roztargniony» Nieuważny korektor. Był nieuważny w pracy. 2. «spowodowany brakiem uwagi, wynikający z braku zastanowienia; nierozważny, nieroztropny» Nieuważna obserwacja. Nieuważne zapoznanie się z… … Słownik języka polskiego
pokręcić — dk VIa, pokręcićcę, pokręcićcisz, pokręcićkręć, pokręcićcił, pokręcićcony rzad. pokręcać ndk I, pokręcićam, pokręcićasz, pokręcićają, pokręcićaj, pokręcićał, pokręcićany 1. «kręcąc obrócić kilka razy» Pokręcić korbkę a. korbką, kurek, śrubę. ◊… … Słownik języka polskiego
roztrzepany — roztrzepanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. roztrzepać (p.) roztrzepany «nie umiejący się skupić; nieuważny, rozproszony, roztargniony» Wyjątkowo roztrzepany chłopiec … Słownik języka polskiego
zapominalski — zapominalskiscy pot. «taki, który często zapomina; roztargniony» zapominalski, zapominalska w użyciu rzecz. «osoba często zapominająca, roztargniona» … Słownik języka polskiego
