Rozterkotał się budzik, dzwonek.
Rozterkotały się karabiny maszynowe.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozterkotać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IIa, rozterkotać sięocze się || rozterkotać sięoce się {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć wydawać suchy, jednostajnie przerywany dźwięk; zacząć terkotać na dobre (o niektórych urządzeniach mechanicznych) : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztrajkotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zacząć trajkotać z jeszcze większym zapałem; zacząć coraz głośniej i szybciej mówić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekupki na targu roztrajkotały się. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozklekotać — dk IX, rozklekotaćoczę, (rozklekotaćocę), rozklekotaćoczesz (rozklekotaćocesz), rozklekotaćocz (rozklekotaćotaj), rozklekotaćał, rozklekotaćany częściej w imiesł. biernym, pot. «zużyć, zniszczyć, obruszyć coś przez używanie, sprawić, że powstaje… … Słownik języka polskiego
roztrajkotać — dk IX, roztrajkotaćoczę (roztrajkotaćocę), roztrajkotaćoczesz (roztrajkotaćocesz), roztrajkotaćocz, roztrajkotaćał, roztrajkotaćany, rzad. I, roztrajkotaćam, roztrajkotaćasz, roztrajkotaćają, roztrajkotaćaj pot. «trajkocząc rozpowiedzieć,… … Słownik języka polskiego
