roztworzyć

roztworzyć
dk VIb, \roztworzyćrzę, \roztworzyćrzysz, \roztworzyćtwórz, \roztworzyćrzył (\roztworzyćwarł), \roztworzyćwarty a. \roztworzyćrzony, \roztworzyćrzywszy (\roztworzyćwarłszy) - roztwierać ndk I, \roztworzyćam, \roztworzyćasz, \roztworzyćają, \roztworzyćaj, \roztworzyćał, \roztworzyćany,
przestarz.otworzyć
roztworzyć się - roztwierać się przestarz. → otworzyć się

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”