rozwalić

rozwalić
dk VIa, \rozwalićlę, \rozwalićlisz, \rozwalićwal, \rozwalićlił, \rozwalićlony - rozwalać ndk I, \rozwalićam, \rozwalićasz, \rozwalićają, \rozwalićaj, \rozwalićał, \rozwalićany
1. pot. «waląc, uderzając zburzyć, zniszczyć, rozbić na kawałki, sprawić, że coś się rozsypie»

Rozwalić mur, ścianę.

Rozwalać stare domy.

Rozwalać kilofem bryły węgla.

◊ Rozwalić komuś głowę, łeb «mocno zranić kogoś w głowę»
2. posp. «otworzyć, rozłożyć szeroko, nieporządnie, niedbale»

Drzwi, okno rozwalone (na oścież).

Rozwalone na stole książki.

3. częściej dk, posp. «zabić strzałem, rozstrzelać (używane w czasie okupacji hitlerowskiej)»
rozwalić się - rozwalać się
1. pot. «rozpaść się, rozlecieć się na części, na kawałki, rozsypać się w gruzy»

Piec, płot się rozwala.

Niedbale zbudowany szałas rozwalił się.

Rozwalająca się chałupa, rudera.

2. posp. «położyć się, usiąść w pozie niedbałej, rozpierając się szeroko»

Rozwalić się na kanapie, na tapczanie, na krześle, w fotelu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • rozwalić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}łeb {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zastrzelić, zabić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciekaj, bo łeb ci rozwalę! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwalać się – rozwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozsypywać się; rozlatywać się; niszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwalające się domy. But ci się całkiem rozwalił. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozwalaćam, rozwalaća, rozwalaćają, rozwalaćany {{/stl 8}}– rozwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozwalaćlę, rozwalaćli, rozwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • porozwalać — dk I, porozwalaćam, porozwalaćasz, porozwalaćają, porozwalaćaj, porozwalaćał, porozwalaćany 1. «wiele czegoś (kolejno) zburzyć, rozwalić; rozwalić coś w wielu miejscach» Porozwalać stare mury. Domy porozwalane od bomb. 2. posp. «wiele czegoś… …   Słownik języka polskiego

  • porozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, porozwalaćam, porozwalaća, porozwalaćają, porozwalaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zburzyć, rozwalić kilka (wiele) obiektów; rozwalić coś w różnych miejscach : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… …   Słownik języka polskiego

  • rozpieprzyć — dk VIb, rozpieprzyćrzę, rozpieprzyćrzysz, rozpieprzyćpieprz, rozpieprzyćrzył, rozpieprzyćrzony rozpieprzać ndk I, rozpieprzyćam, rozpieprzyćasz, rozpieprzyćają, rozpieprzyćaj, rozpieprzyćał, rozpieprzyćany, wulg. «rozwalić, zburzyć, zniszczyć,… …   Słownik języka polskiego

  • wyburzyć — dk VIb, wyburzyćrzę, wyburzyćrzysz, wyburzyćburz, wyburzyćrzył, wyburzyćrzony wyburzać ndk I, wyburzyćam, wyburzyćasz, wyburzyćają, wyburzyćaj, wyburzyćał, wyburzyćany «burząc zniszczyć, rozwalić, znieść coś w celu wybudowania nowych domów,… …   Słownik języka polskiego

  • wysadzić — dk VIa, wysadzićdzę, wysadzićdzisz, wysadzićsadź, wysadzićdził, wysadzićdzony wysadzać ndk I, wysadzićam, wysadzićasz, wysadzićają, wysadzićaj, wysadzićał, wysadzićany 1. «dowiózłszy kogoś środkiem lokomocji do pewnego miejsca dać, pozwolić,… …   Słownik języka polskiego

  • zburzyć — dk VIb, zburzyćrzę, zburzyćrzysz, zburz, zburzyćrzył, zburzyćrzony 1. «spowodować rozpadnięcie się czegoś; zniszczyć, zrujnować, rozwalić» Zburzyć stare mury. Bomba zburzyła dom. Zburzone miasto. przen. Zburzyć czyjeś szczęście, spokój. 2.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”