Samorzutna owacja.
Samorzutna akcja, pomoc.
Samorzutny ruch cieczy.
Samorzutny rozpad substancji.
Samorzutny rozpad jąder atomowych pierwiastków promieniotwórczych.
Słownik języka polskiego . 2013.
samorzutny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, samorzutnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewymuszony przez kogoś, coś, biorący się do czegoś z własnej woli, ochoty, inicjatywy; spontaniczny, dobrowolny, nienarzucony : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dysocjacja — ż I, DCMs. dysocjacjacji, blm chem. «rozpad związków chemicznych na składniki» ∆ Dysocjacja elektrolityczna «samorzutny rozpad w wodnych roztworach cząsteczek elektrolitów (kwasów, zasad i soli) na jony ujemne i dodatnie» ∆ Dysocjacja termiczna… … Słownik języka polskiego
elektrolityczny — chem. elektr. «mający charakter elektrolitu; wynikający z elektrolizy, odnoszący się do elektrolizy» Warunki elektrolityczne. ∆ Analiza elektrolityczna «w chemicznej analizie ilościowej: metoda oznaczania metali, polegająca najczęściej na… … Słownik języka polskiego
ochotniczy — «właściwy ochotnikowi, dobrowolny, samorzutny» Ochotnicza służba wojskowa … Słownik języka polskiego
samo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący w przymiotnikach i rzeczownikach na wykonanie albo na funkcjonowanie czegoś bez czyjejś, jakiejś pomocy, np. samoczynny, samorzutny, samowyzwalacz, samozapłon» b) «określający kierunek czyjegoś… … Słownik języka polskiego
samorzutnie — przysłów. od samorzutny a) w zn. 1: Samorzutnie zgłosić się do pracy. Podjąć się czegoś, wykonać coś samorzutnie. b) w zn. 2: Tlenek azotu samorzutnie przyłącza tlen … Słownik języka polskiego
samozapłon — m IV, D. u, Ms. samozapłonnie, blm 1. techn. «samorzutny zapłon substancji palnych w powietrzu lub w tlenie; wyzyskiwany w silnikach wysokoprężnych i niektórych rakietowych, niepożądany w silnikach z zapłonem iskrowym» 2. wojsk. «zapalenie się… … Słownik języka polskiego
spontaniczny — spontanicznyni «samorzutny, żywiołowy, odruchowy, dobrowolny; powstający i dokonywany bez wpływów, bodźców zewnętrznych, działający samorzutnie, z własnego popędu, żywiołowo» Spontaniczny śmiech. Spontaniczne uczucie. Spontaniczna manifestacja,… … Słownik języka polskiego
żywiołowy — żywiołowywi 1. «będący przejawem, skutkiem działania żywiołów natury, wywołany nimi» Żywiołowe siły przyrody. Klęska żywiołowa. 2. «gwałtowny, niepohamowany nieokiełznany» Żywiołowy temperament. Żywiołowy entuzjazm, śmiech. 3. «o zjawiskach… … Słownik języka polskiego
ochotniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do ochotnika, właściwy ochotnikowi; dobrowolny, samorzutny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ochotnicza straż pożarna. Ochotnicza pomoc poszkodowanym. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
