Skaleczyć nogę o kamień.
Skaleczyć rękę odłamkiem szkła.
Skaleczyć się w palec.
Słownik języka polskiego . 2013.
skaleczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kaleczyć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skaleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kaleczyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kaleczyć się – skaleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 33}} uszkadzać sobie ciało, najczęściej jakimś ostrym przedmiotem; ranić się, ulegać obrażeniom :{{/stl 33}}{{stl 10}}Skaleczyć się przy goleniu. Skaleczyć się nożem w palec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kaleczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kaleczyćczę, kaleczyćczy, kaleczyćczony {{/stl 8}}– skaleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} uszkadzać ciało, tkankę roślin przez cięcie, ukłucie, szarpanie, drapanie; zadawać rany, ranić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skaleczenie — n I 1. rzecz. od skaleczyć. 2. lm D. skaleczenieczeń «miejsce skaleczone, lekka, niegroźna rana» Opatrzyć skaleczenie. skaleczenie się rzecz. od skaleczyć się … Słownik języka polskiego
zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… … Słownik języka polskiego
dogodzić — iron. a. żart. Dogodzić sobie a) «użyć czegoś ponad miarę i zaszkodzić tym sobie»: No to sobie dogodziłeś tym bigosem, widzisz, teraz brzuch cię boli. Roz tel 2002. b) «zrobić sobie krzywdę, nadwyrężyć sobie coś, skaleczyć się itp.»: Aleś sobie… … Słownik frazeologiczny
boleśnie — boleśnieej 1. «sprawiając ból» Potłuc się, skaleczyć się boleśnie. 2. «sprawiając przykrość» Dotknąć, ugodzić, urazić boleśnie słowami. 3. «w sposób świadczący o przeżywanym bólu; żałośnie, smutno» Łkać, płakać, szlochać boleśnie … Słownik języka polskiego
drasnąć — dk Va, drasnąćnę, draśniesz, draśnij, drasnąćnął, drasnąćnęła, drasnąćnęli, draśnięty, drasnąćnąwszy 1. «skaleczyć, lekko zranić, zadrapać» Kula drasnęła go tylko. Był lekko draśnięty szablą. ◊ Draśnięty zębem czasu «uszkodzony, stary,… … Słownik języka polskiego
haratnąć — dk Va, haratnąćnę, haratnąćniesz, haratnąćnij, haratnąćnął, haratnąćnęła, haratnąćnęli, haratnąćnięty, haratnąćnąwszy pot. «uderzyć, zniszczyć; skaleczyć, zranić» Haratnął motor na wybojach. Haratnął go nożem. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
