- skierować
- dk IV, \skierowaćruję, \skierowaćrujesz, \skierowaćruj, \skierowaćował, \skierowaćowany - skierowywać ndk VIIIa, \skierowaćowuję, \skierowaćowujesz, \skierowaćowuj, \skierowaćywał, \skierowaćywany«nadać pewien kierunek (w zn. fizycznym lub umysłowym), zwrócić w jakąś stronę, do czegoś, ku czemuś; czasem: posłać, wydelegować»
Skierować strumień wody na ogień.
Skierować rozmowę na interesujący temat.
Skierować czyjeś myśli w jakimś kierunku.
Skierować uwagę na piękny krajobraz.
Skierować wzrok we wskazanym kierunku.
Skierować sprawę do sądu.
Skierować do kogoś słowa, pytanie.
Skierować lekarza do pracy w szpitalu.
Skierować chorego do sanatorium.
Drogowskaz skierowany na północ.
◊ Skierować dokądś kroki «pójść dokądś, pójść w określonym kierunku»skierować się - rzad. skierowywać się «obrać jakiś kierunek; zwrócić się, udać się, pójść w określonym kierunku»Skierować się ku domowi.
Wszystkie oczy skierowały się w jedną stronę.
Autobus skierował się w boczną uliczkę.
Słownik języka polskiego . 2013.