służbowy

służbowy
\służbowywi
«dotyczący pracy w instytucji państwowej, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji, należny komuś z tytułu pracy; urzędowy»

Funkcje służbowe.

Stanowisko służbowe.

Stopień służbowy.

Hierarchia służbowa.

Godziny służbowe.

Powinności, obowiązki służbowe.

Sprawy służbowe.

Wyjazd służbowy.

Delegacja służbowa.

Mieszkanie służbowe.

Zależność służbowa od kogoś.

Wyciągać konsekwencje służbowe.

∆ Droga służbowa «działanie urzędowe za pośrednictwem władz administracyjnych, uwzględniające hierarchię władz; zwracanie się do swego bezpośredniego przełożonego»
∆ Tajemnica służbowa «udostępnianie wiadomości, dokumentów i innych przedmiotów wyłącznie osobom do tego uprawnionym, pracującym w danej instytucji, strzeżenie ich przed osobami postronnymi»
służbowy w użyciu rzecz. «w wojsku: żołnierz mający dyżur; dyżurny»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • służbowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, służbowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z zorganizowaną, zhierarchizowaną pracą, zwłaszcza w instytucji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko służbowe. Obowiązki służbowe. Podróż służbowa. Zależności… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • delegacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. delegacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa reprezentantów wysyłanych w imieniu jakiejś zbiorowości w celu załatwienia powierzonych im spraw : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żart — 1. Nie na żarty «na serio, poważnie, naprawdę»: Ewa wkroczyła do domu w stroju szmaciano hipisowskim i oświadczyła, że rzuca wszystko i idzie w świat. (...) Przestraszyłam się nie na żarty. WO 03/02/2001. Tu Wydrychiewicz prosto z krzesła upadł… …   Słownik frazeologiczny

  • adiunkt — m IV, DB. a, Ms. adiunktkcie; lm M. adiunktkci, DB. ów 1. «tytuł pracownika naukowo dydaktycznego w szkołach wyższych i naukowo badawczego w instytucjach naukowych, wyższy od tytułu starszego asystenta; pracownik mający ten tytuł» Adiunkt katedry …   Słownik języka polskiego

  • asystent — m IV, DB. a, Ms. asystentncie; lm M. asystentnci, DB. ów 1. «osoba pomagająca specjaliście przy wykonywanej przez niego pracy, np. lekarzowi przy operacji» 2. «tytuł pomocniczego pracownika naukowego na wyższej uczelni lub w instytucie naukowo… …   Słownik języka polskiego

  • oficer — m IV, DB. a, Ms. oficererze; lm M. owie (oficererzy), DB. ów «w siłach zbrojnych, w wojskach lądowych i lotniczych: żołnierz w stopniu podporucznika lub wyższym; w innych organizacjach o strukturze wojskowej, np. w policji, straży pożarnej: ten,… …   Słownik języka polskiego

  • parotygodniowy — parotygodniowywi «trwający parę tygodni; mający parę tygodni» Parotygodniowa choroba, przerwa w pracy. Parotygodniowy wyjazd służbowy. Parotygodniowe dziecko, niemowlę …   Słownik języka polskiego

  • paszport — m IV, D. u, Ms. paszportrcie; lm M. y «dokument osobisty stwierdzający tożsamość danej osoby, uprawniający ją do wyjazdu poza granice państwa i przebywania tam; dawniej także: dowód osobisty» Dostać, otrzymać, prolongować paszport. Starać się o… …   Słownik języka polskiego

  • pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić …   Słownik języka polskiego

  • prokurator — m IV, DB. a, Ms. prokuratororze; lm M. prokuratororzy, DB. ów «funkcjonariusz prokuratury upoważniony do samodzielnego wykonywania czynności prokuratorskich; stopień służbowy w systemie organów prokuratury» Prokurator wojewódzki. Oskarżenie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”