służbowy

służbowy
\służbowywi
«dotyczący pracy w instytucji państwowej, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji, należny komuś z tytułu pracy; urzędowy»

Funkcje służbowe.

Stanowisko służbowe.

Stopień służbowy.

Hierarchia służbowa.

Godziny służbowe.

Powinności, obowiązki służbowe.

Sprawy służbowe.

Wyjazd służbowy.

Delegacja służbowa.

Mieszkanie służbowe.

Zależność służbowa od kogoś.

Wyciągać konsekwencje służbowe.

Droga służbowa «działanie urzędowe za pośrednictwem władz administracyjnych, uwzględniające hierarchię władz; zwracanie się do swego bezpośredniego przełożonego»
Tajemnica służbowa «udostępnianie wiadomości, dokumentów i innych przedmiotów wyłącznie osobom do tego uprawnionym, pracującym w danej instytucji, strzeżenie ich przed osobami postronnymi»
służbowy w użyciu rzecz. «w wojsku: żołnierz mający dyżur; dyżurny»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • służbowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, służbowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z zorganizowaną, zhierarchizowaną pracą, zwłaszcza w instytucji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko służbowe. Obowiązki służbowe. Podróż służbowa. Zależności… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • delegacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. delegacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa reprezentantów wysyłanych w imieniu jakiejś zbiorowości w celu załatwienia powierzonych im spraw : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żart — 1. Nie na żarty «na serio, poważnie, naprawdę»: Ewa wkroczyła do domu w stroju szmaciano hipisowskim i oświadczyła, że rzuca wszystko i idzie w świat. (...) Przestraszyłam się nie na żarty. WO 03/02/2001. Tu Wydrychiewicz prosto z krzesła upadł… …   Słownik frazeologiczny

  • adiunkt — m IV, DB. a, Ms. adiunktkcie; lm M. adiunktkci, DB. ów 1. «tytuł pracownika naukowo dydaktycznego w szkołach wyższych i naukowo badawczego w instytucjach naukowych, wyższy od tytułu starszego asystenta; pracownik mający ten tytuł» Adiunkt katedry …   Słownik języka polskiego

  • asystent — m IV, DB. a, Ms. asystentncie; lm M. asystentnci, DB. ów 1. «osoba pomagająca specjaliście przy wykonywanej przez niego pracy, np. lekarzowi przy operacji» 2. «tytuł pomocniczego pracownika naukowego na wyższej uczelni lub w instytucie naukowo… …   Słownik języka polskiego

  • oficer — m IV, DB. a, Ms. oficererze; lm M. owie (oficererzy), DB. ów «w siłach zbrojnych, w wojskach lądowych i lotniczych: żołnierz w stopniu podporucznika lub wyższym; w innych organizacjach o strukturze wojskowej, np. w policji, straży pożarnej: ten,… …   Słownik języka polskiego

  • parotygodniowy — parotygodniowywi «trwający parę tygodni; mający parę tygodni» Parotygodniowa choroba, przerwa w pracy. Parotygodniowy wyjazd służbowy. Parotygodniowe dziecko, niemowlę …   Słownik języka polskiego

  • paszport — m IV, D. u, Ms. paszportrcie; lm M. y «dokument osobisty stwierdzający tożsamość danej osoby, uprawniający ją do wyjazdu poza granice państwa i przebywania tam; dawniej także: dowód osobisty» Dostać, otrzymać, prolongować paszport. Starać się o… …   Słownik języka polskiego

  • pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić …   Słownik języka polskiego

  • prokurator — m IV, DB. a, Ms. prokuratororze; lm M. prokuratororzy, DB. ów «funkcjonariusz prokuratury upoważniony do samodzielnego wykonywania czynności prokuratorskich; stopień służbowy w systemie organów prokuratury» Prokurator wojewódzki. Oskarżenie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/56950/s%C5%82u%C5%BCbowy Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”