spostrzeżenie

spostrzeżenie
n I
1. rzecz. od spostrzec.
2. lm D. \spostrzeżenieeń
«uwaga, obserwacja»

Ciekawe, głębokie, trafne spostrzeżenie.

Spostrzeżenia odkrywcze, naukowe.

Czynić, notować spostrzeżenia.

Dzielić się z kimś spostrzeżeniami.

3. lm D. \spostrzeżenieeń
psych. «proces poznawczy, polegający na odzwierciedleniu przedmiotów, zjawisk świata zewnętrznego oraz procesów zachodzących wewnątrz organizmu; powstaje przez działanie na narządy zmysłowe określonych bodźców; percepcja»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • spostrzeżenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. spostrzec. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spostrzeżenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spostrzeżenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} poczyniona obserwacja,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • złudzenie — n I 1. rzecz. od złudzić. 2. lm D. złudzenieeń «zniekształcone lub błędne spostrzeżenie wywołane utrudnionymi zewnętrznymi warunkami spostrzegania, określonym nastawieniem psychicznym, zmęczeniem itp. lub też specyficznymi właściwościami… …   Słownik języka polskiego

  • nawiasowy — 1. «znajdujący się w nawiasach, objęty nawiasami» Nawiasowe wskazówki dla aktorów. 2. «uboczny, wtrącony, przygodny» Nawiasowe spostrzeżenie. Nawiasowe uwagi …   Słownik języka polskiego

  • notatka — ż III, CMs. notatkatce; lm D. notatkatek 1. «krótki tekst, uwaga, spostrzeżenie zapisane w celu zapamiętania, zapisek; w lm zapisany, zanotowany, zwykle w skrócie, tekst czegoś» Luźne notatki. Nieczytelne, nabazgrane w pośpiechu notatki. Notatka… …   Słownik języka polskiego

  • obserwacja — ż I, DCMs. obserwacjacji; lm D. obserwacjacji (obserwacjacyj) 1. «uważne przyglądanie się czemuś, skupianie na czymś uwagi, śledzenie czegoś, dokonywanie planowych, systematycznych spostrzeżeń, obserwowanie; spostrzeżenie, uwaga, opinia oparte na …   Słownik języka polskiego

  • odkrycie — n I 1. rzecz. od odkryć. 2. lm D. odkrycieyć «zdobycie wiedzy o czymś dotychczas nie zbadanym, dotarcie do nieznanych obszarów; stwierdzenie, że w jakimś zakresie prawda jest inna, niż sądził (wierzył) ogół» Odkrycie Kopernika. Odkrycia… …   Słownik języka polskiego

  • omyłka — ż III, CMs. omyłkałce; lm D. omyłkałek «spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością; niesłuszny postępek; błąd, pomyłka» Drobna, niewielka, poważna omyłka. Omyłka w liczeniu, w rachunkach. Sprostować omyłkę. Zrobić coś przez omyłkę. Liczyć bez …   Słownik języka polskiego

  • postrzeżenie — n I 1. rzecz. od postrzec. 2. lm D. postrzeżenieeń psych. «uświadomienie sobie wrażenia wywołanego działaniem bodźca zewnętrznego na analizator zmysłowy; percepcja; dawniej ogólnie: obserwacja, spostrzeżenie, uwaga» …   Słownik języka polskiego

  • spostrzeżeniowy — przym. od spostrzeżenie Obrazy spostrzeżeniowe …   Słownik języka polskiego

  • uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”