Sprzeczać się o coś.
Sprzeczać się na temat przeczytanej książki.
Słownik języka polskiego . 2013.
sprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeczać sięam się, sprzeczać sięa się, sprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wadzić się z kimś, toczyć spór, kłótnię; spierać się, kłócić się, swarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczać się o pieniądze.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czubić się — ndk VIa, czubić siębię się, czubić siębisz się, czub się, czubić siębił się 1. «bić się, targać się nawzajem za czupryny; sprzeczać się, kłócić się» Czubić się z bratem. □ Kto się lubi, ten się czubi. 2. «o ptakach: targać się, wodzić się za… … Słownik języka polskiego
ścinać się – ściąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o cieczach, substancjach płynnych: przechodzić w stan stały; krzepnąć, zestalać się, tężeć, zamarzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Galaretka już prawie się ścięła. Jest tak zimno, że woda … Langenscheidt Polski wyjaśnień
handryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, kłócić się z kimś uparcie, chcąc komuś dokuczyć lub zmusić do zrobienia czegoś; drażnić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chandryczyć się — ndk VIb, chandryczyć sięczę się, chandryczyć sięczysz się, chandryczyć sięrycz się, chandryczyć sięczył się pot. «sprzeczać się, kłócić się o coś, ciągle mieć do kogoś pretensje, nieustannie strofować kogoś» Chandryczyć się o pieniądze.… … Słownik języka polskiego
handryczyć się — ndk VIb, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczysz się, handryczyć sięycz się, handryczyć sięczył się pot. «sprzeczać się, spierać się; certować się» Handryczyć się po całych dniach. Handryczyć się o coś. Handryczyć się z kimś. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat … Słownik języka polskiego
chandryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, chandryczyć sięczę się, chandryczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uparcie sprzeczać się z kimś, kłócić o coś; także nieustannie mieć żale, pretensje do kogoś, usiłować coś wymóc na kimś ciągłymi kłótniami; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, użerać sięam się, użerać sięa się, użerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócić się zawzięcie o coś; sprzeczać się, spierać się, wykłócać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Użerać się o pieniądze. Użerać się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić gwałtowny spór podniesionym głosem, wszczynać, prowadzić kłótnię; spierać się, sprzeczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócił się zawzięcie. Kłócił się o każdy szczegół.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
