sterta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. stertarcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stos ułożony ze słomy, snopów zboża, rzepaku (rzadziej siana) itp., zwykle przykryty słomą tworzącą rodzaj spadzistego dachu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sterta- — *sterta , *stertaz germ., stark. Maskulinum (a): nhd. Sterz ( Maskulinum) (2), Schwanz; ne. tail (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an., ae., afries., mnl., mnd., ahd.; … Germanisches Wörterbuch
sterta — sf. (1) KI558, NdŽ, KŽ žr. starta … Dictionary of the Lithuanian Language
bróg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. brogu {{/stl 8}}{{stl 7}} prowizoryczny dach nad ułożoną stertą słomy, zboża, siana, stawiany na wolnym powietrzu na czterech palach; także: sterta siana, słomy itp. ułożona pod takim dachem : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. stossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wiele rzeczy ułożonych jedna na drugiej; sterta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stos brudnych naczyń. Stos ubrań. Stos prania. Stos książek,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
скирд — м., скирда ж. (напр., у Гоголя), уже др. русск. скирдъ, Гагара, 1634 г., стр. 113, укр. скирта, стирта, блр. скiрта. Заимств. из балт.; ср. лит. stìrtа стог сена , лтш. stir̃tа кровлеобразная сушильня для ярового хлеба в поле , которые связаны,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Sterz — Sm Schwanz (in der allgemeinen Bedeutung nur als ndd. Stert üblich; hochdeutsch als Pflugsterz und sondersprachlich) per. Wortschatz reg. (12. Jh.), mhd. sterz, ahd. sterz, mndd. stērt, start, mndl. stert, ndd. Stert Stammwort. Aus g. * sterta m … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
stürzen — Vsw std. (11. Jh.), mhd. sturzen, stürzen, ahd. sturzen, mndd. storten, mndl. storten Stammwort. Aus wg. * sturt ija Vsw. stürzen , auch in ae. sturtan, afr. sterta. Zunächst wie Sterz zu einer dentalen Erweiterung der unter starr vorliegenden… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… … Słownik języka polskiego