szczątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. szczątektka, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostałość po czymś, co uległo zniszczeniu bądź zapomnieniu; resztka, relikt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczątki świątyni. Nie odnaleziono ani jednego szczątka po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
proch — m III, D. u; lm M. y 1. zwykle blm «materiał wybuchowy miotający, mało wrażliwy na bodźce mechaniczne, łatwo zapalny, spalający się powierzchniowo bez detonacji» Proch strzelniczy. Nabić, naładować broń prochem. ∆ techn. Proch bezbłyskowy, proch… … Słownik języka polskiego
rudyment — m IV, D. u Ms. rudymentncie; lm M. y a. a częściej w lm 1. książk. «element, początek, podstawa» 2. książk. «pozostałość, szczątek» Rudymenty sumienia. 3. biol. «narząd uwsteczniony lub zanikły w rozwoju ewolucyjnym danego szczepu w związku z… … Słownik języka polskiego
szczątkowy — «pozostały jako szczątek czegoś, będący w stadium zaniku, wychodzący z użycia» Szczątkowe formy czegoś. ∆ biol. Narządy szczątkowe «narządy uwstecznione lub zanikłe w rozwoju ewolucyjnym danego organizmu w związku z częściowym lub całkowitym… … Słownik języka polskiego
ščiunklas — ščiuñklas (plg. l. szczątek) sm. (2) [K], FrnW, ščiùnklas (1) Š, BŽ222, NdŽ 1. N, KŽ žr. sčiunklas. 2. Ser žmogus su bepiršte ranka … Dictionary of the Lithuanian Language
relikt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. reliktkcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostałość z dawnych lat, szczątek przeszłości; przeżytek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Relikt pewnych obyczajów, zwyczajów, obrzędów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień