- szlachetnie
- \szlachetnieejprzysłów. od szlachetnya) w zn. 1:
Postępować, zachować się szlachetnie.
b) w zn. 2:Szlachetnie brzmiący głos śpiewaka.
c) w zn. 3:Szlachetnie pachnący trunek.
Słownik języka polskiego . 2013.
szlachetnie
Look at other dictionaries:
szlachetnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. szlachetnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. szlachetny w zn. 2.: Szlachetnie potraktować pokonanego wroga; w zn. 3.: Szlachetnie rysująca się sylwetka. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szlachetnie — Ktoś szlachetnie urodzony zob. urodzony 1 … Słownik frazeologiczny
lwi — Lwia czupryna, grzywa «bujne, zmierzwione włosy»: Wspaniała lwia czupryna okalała jego szlachetnie piękną twarz (...). A. Bart, Pociąg. Lwia część (czegoś) zob. część 1. Lwie serce zob. serce 12. Lwi pazur zob. pazur 1 … Słownik frazeologiczny
prawy — I. Z prawa i z lewa «zewsząd, ze wszystkich stron»: W społeczeństwie podzielonym trudno wszakże liczyć na oklaski i z prawa, i z lewa. Dlatego stając wobec decyzji kłopotliwej dobrze jest zdobyć się na całkowitą szczerość przynajmniej wobec… … Słownik frazeologiczny
urodzony — 1. Ktoś dobrze, wysoko, szlachetnie urodzony «ktoś o szlacheckim, arystokratycznym pochodzeniu»: Na pierwszym miejscu wśród wysoko urodzonych kawalerów wymienia się następcę tronu Hiszpanii, Filipa księcia Asturii, na drugim – jego kuzyna z Danii … Słownik frazeologiczny
honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o … Słownik języka polskiego
jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… … Słownik języka polskiego
nieskazitelnie — 1. książk. «idealnie, bez skaz» Nieskazitelnie biały obrus. 2. książk. «bez zarzutu pod względem moralnym; nieposzlakowanie, szlachetnie, uczciwie» Żyć, postępować nieskazitelnie … Słownik języka polskiego
prawy — prawywi 1. «znajdujący się po przeciwnej stronie ciała (ludzkiego lub zwierzęcego) w stosunku do tej, gdzie normalnie jest serce; o otoczeniu człowieka: znajdujący się po stronie tej ręki, która (normalnie) jest dalej od serca» Prawa noga, ręka.… … Słownik języka polskiego
wspaniałomyślny — wspaniałomyślnyni, wspaniałomyślnyniejszy «szlachetnie myślący i postępujący, wyrozumiały, hojny, wielkoduszny; właściwy człowiekowi o takich cechach» Zwycięzca był wspaniałomyślny dla zwyciężonych. Wspaniałomyślny gest, postępek. Wspaniałomyślne … Słownik języka polskiego
