sztywnieć

sztywnieć
ndk III, \sztywniećeję, \sztywniećejesz, \sztywniećej, \sztywniećniał, \sztywniećeli
«stawać się sztywnym, tracić sprężystość, giętkość; drętwieć, twardnieć»

Ręce, nogi sztywnieją z zimna.

Przewody gumowe sztywniały od mrozu.

przen. «stawać się chłodnym, oschłym, nienaturalnym»

Sztywniał na widok nieprzyjaznych sobie osób.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • sztywnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, sztywniećeję, sztywniećeje, sztywniećniał, sztywniećnieli {{/stl 8}}– zesztywnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić elastyczność; drętwieć; z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drewnieć — ndk III, drewniećeje, drewniećniał «stawać się podobnym do drewna, stawać się drewnem; twardnieć» przen. «sztywnieć» Nogi drewnieją ze zmęczenia …   Słownik języka polskiego

  • grabieć — ndk III, grabiećeje, grabiećeją, grabiećbiał, grabiećbiały «o palcach, rękach: drętwieć z zimna, tracąc możność wykonywania sprawnych ruchów; kostnieć, sztywnieć» …   Słownik języka polskiego

  • kołowacieć — I ndk III, kołowaciećeję, kołowaciećejesz, kołowaciećej, kołowaciećciał, kołowaciećeli «o zwierzętach: dostawać kołowacizny» przen. pot. «o ludziach: tracić orientację (zwykle na skutek jakiegoś zamętu, zamieszania, bałaganu)» Człowiek… …   Słownik języka polskiego

  • lodowacieć — ndk III, lodowaciećeję, lodowaciećejesz, lodowaciećej, lodowaciećciał, lodowaciećeli 1. «zmieniać się w lód; zamarzać» Jezioro lodowaciało. 2. «stawać się zimnym jak lód; marznąć» Ręce lodowaciały im na mrozie. przen. a) «drętwieć, cierpnąć,… …   Słownik języka polskiego

  • martwieć — ndk III, martwiećeję, martwiećejesz, martwiećwiał, martwiećeli «stawać się martwym; stawać się nieruchomym, nieczułym, tracić czucie; obumierać, sztywnieć, drętwieć, tężeć» Martwieć z zimna, z mrozu. Palce, kończyny martwieją …   Słownik języka polskiego

  • sztywnienie — n I rzecz. od sztywnieć …   Słownik języka polskiego

  • zamierać — ndk I, zamieraćam, zamieraćasz, zamieraćają, zamieraćaj, zamieraćał zamrzeć dk XI, zamieraćmrę, zamieraćmrzesz, zamieraćmrzyj, zamieraćmarł 1. «o żywych organizmach, tkankach: przestawać żyć, funkcjonować, stawać się martwym; obumierać, martwieć; …   Słownik języka polskiego

  • grabieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, grabiećeje, grabiećbiał {{/stl 8}}– zgrabieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o dłoniach, palcach dłoni: sztywnieć, drętwieć z zimna, kostnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palce mu grabiały.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kołowacieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kołowaciećeję, kołowaciećeje, kołowaciećciał, kołowaciećcieli {{/stl 8}}– skołowacieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: zapadać na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”