zamierać

zamierać
ndk I, \zamieraćam, \zamieraćasz, \zamieraćają, \zamieraćaj, \zamieraćał - zamrzeć dk XI, \zamieraćmrę, \zamieraćmrzesz, \zamieraćmrzyj, \zamieraćmarł
1. «o żywych organizmach, tkankach: przestawać żyć, funkcjonować, stawać się martwym; obumierać, martwieć; rzadziej także: przestawać żyć, konać»

Narząd, organizm zamiera.

Kwiaty, rośliny, tkanki zamierają.

Zamierać z głodu, z braku wody.

◊ Dech, oddech zamiera (w piersi) «oddychanie staje się powolniejsze, ustaje (jako oznaka choroby, zbliżającej się śmierci, także: oznaka silnych uczuć, wzruszeń)»
◊ Dźwięk, krzyk, muzyka, pieśń, śmiech itp. zamiera «dźwięk, krzyk itp. cichnie, milknie, urywa się»
◊ Głos zamiera komuś w gardle «ktoś nie może wydobyć głosu»
◊ Serce zamiera komuś, w kimś «serce przestaje bić z powodu choroby; ktoś doznaje przykrych uczuć (np. strachu, niepokoju)»
◊ Słowa, pytania zamarły komuś (na ustach) «ktoś nie mógł wypowiedzieć słowa, nie mógł zapytać, urwał w pół słowa»
przen.

Ruch uliczny stopniowo zamierał.

2. «nieruchomieć, sztywnieć, zastygać w bezruchu»

Zamierać w oczekiwaniu na coś.

Zamierać z przerażenia, ze strachu, z żalu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zamierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zamieraćam, zamieraća, zamieraćają {{/stl 8}}– zamrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, zamieraćmrę, zamieraćmrze, zamieraćmrzyj, zamieraćmarł, zamieraćmarli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zamierać — 1. Dech, oddech zamarł komuś w piersi (w piersiach) «ktoś przestał na moment oddychać, zwykle z emocji»: Przestał oddychać, oddech zamarł mu w piersiach. Przez jakąś niepojęcie krótką chwilę wątpił, wątpił tak, jak się wątpi w chwili największej …   Słownik frazeologiczny

  • zamrzeć — → zamierać …   Słownik języka polskiego

  • dogasnąć — dk Vc, dogasnąćgaśnie, dogasnąćgasną, dogasnąćgasł, dogasnąćgasłszy dogasać ndk I, dogasnąćsa, dogasnąćsają, dogasnąćsał «przestać się palić, dopalić się, zgasnąć» Ogień dogasł. Świece powoli dogasały. przen. tylko ndk a) «zbliżać się do końca,… …   Słownik języka polskiego

  • strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… …   Słownik języka polskiego

  • wrażenie — n I 1. rzecz. od wrazić. 2. lm D. wrażenieeń «uświadomiona reakcja narządu zmysłowego na bodziec zewnętrzny» Wrażenia smakowe, słuchowe. Wrażenie barwy. Wrażenie bólu. 3. lm D. wrażenieeń «stan psychiczny wywołany jakimś bodźcem; przeżycie,… …   Słownik języka polskiego

  • obumierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obumieraćam, obumieraća, obumieraćają {{/stl 8}}– obumrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, obumieraćmrę, obumieraćmrze, obumieraćmrzyj, obumieraćmarł, obumieraćmarli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ścichać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ścichaćam, ścichaća, ścichaćają {{/stl 8}}– ścichnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, ścichaćnę, ścichaćnie, ścichaćnij, ścichaćchłem, ścichł || ścichaćnął, ścichaćchła, ścichaćchli {{/stl 8}}{{stl 7}} o jakichś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zamrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zamierać;{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}serce {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}stanęło [zamarło i in.]; słowa [pytania, prośby i in.] zamarły {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zanikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, zanikaća, zanikaćają {{/stl 8}}– zaniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, zanikaćnie, zanikaćnął ||zanikaćnikł, zanikaćnęła || zanikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”