szybowiec

szybowiec
m II, D. \szybowiecwca; lm M. \szybowiecwce, D. \szybowiecwców
«statek powietrzny kształtem podobny do samolotu, bez silnika napędowego, unoszony w powietrzu dzięki prądom atmosferycznym działającym na płaty nośne, nieruchome względem kadłuba; startuje za pomocą wyciągarki, samolotu lub katapulty»

Szybowiec jednomiejscowy, dwumiejscowy.

Szybowiec szkolny, treningowy, wyczynowy.

Model szybowca.

Lot szybowcem.

Latać na szybowcu.

Szybowiec leci, wznosi się, zniża się, ląduje.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • szybowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. szybowiecwca; lm D. szybowiecwców {{/stl 8}}{{stl 7}} statek powietrzny niemający silnika napędowego, poruszający się lotem ślizgowym dzięki prądom atmosferycznym działającym na skrzydła nieruchome względem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Politechnika Warszawska PW-5 — NOTOC The Politechnika Warszawska PW 5 Smyk (Polish: Little rascal ) is a single seater sailplane designed at the Warsaw University of Technology (Polish: Politechnika Warszawska ) and manufactured in Poland. It is a monotype World Class glider.… …   Wikipedia

  • aerodyna — ż IV, CMs. aerodynanie; lm D. aerodynayn «statek powietrzny, cięższy od powietrza, np. samolot, śmigłowiec, szybowiec, mogący latać wskutek dynamicznego oddziaływania powietrza na płaty nośne» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • akrobacja — ż I, DCMs. akrobacjacji; lm D. akrobacjacji (akrobacjacyj) 1. «trudne, karkołomne ćwiczenia gimnastyczne» Wykonywać akrobacje. ∆ Akrobacja lotnicza «określone ewolucje, np. pętla, beczka i in., wykonywane w czasie lotu przez samolot lub… …   Słownik języka polskiego

  • bezogonowiec — m II, D. bezogonowiecwca; lm M. bezogonowiecwce, D. bezogonowiecwców lotn. «samolot lub szybowiec nie mający wydzielonego usterzenia wysokości, w którym funkcję sterów wysokości spełniają ruchome części skrzydeł» …   Słownik języka polskiego

  • bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie …   Słownik języka polskiego

  • doholować — dk IV, doholowaćluję, doholowaćlujesz, doholowaćluj, doholowaćował, doholowaćowany doholowywać ndk VIIIa, doholowaćowuję, doholowaćowujesz, doholowaćowuj, doholowaćywał, doholowaćywany «holując doprowadzić (statek, łódź, pojazd, szybowiec) do… …   Słownik języka polskiego

  • dolnopłat — m IV, D. a, Ms. dolnopłatacie; lm M. y lotn. «samolot (lub szybowiec) jednopłatowy, o skrzydłach umieszczonych w dolnej części poprzecznego przekroju kadłuba lub pod kadłubem» …   Słownik języka polskiego

  • dwumiejscowy — «mający miejsce na dwie osoby, mieszczący dwie osoby» Szybowiec, samolot, samochód dwumiejscowy. Loża dwumiejscowa …   Słownik języka polskiego

  • górnopłat — m IV, D. u, Ms. górnopłatacie; lm M. y lotn. «samolot lub szybowiec jednopłatowy, o płacie nośnym umocowanym u góry kadłuba lub nad nim» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”