- święcić
- ndk VIa, \święcićcę, \święcićcisz, święć, \święcićcił, \święcićcony1. «obchodzić jako święto; czcić jakiś dzień uroczysty; świętować»
Święcić jubileusz.
Święcić rocznicę zwycięstwa.
Święcić dzień czyichś urodzin.
◊ Święcić czyjąś pamięć «czcić czyjąś pamięć»◊ przestarz. Święcić sukces, triumf «osiągać, odnosić triumf, zwycięstwo»2. «nadawać czemuś charakter sakralny, wykonując pewne czynności rytualne, np. kropiąc wodą święconą»Święcić gromnice, palmy.
Święcić pokarmy w Wielką Sobotę.
Święcić kaplicę.
∆ Święcone jajko «jajko ugotowane na twardo, poświęcone w Wielką Sobotę, którym się dzielą uczestnicy tradycyjnego wielkanocnego śniadania»∆ Woda święcona «w kościele katolickim i wschodnim: woda pobłogosławiona przez duchownego, używana przy różnych obrzędach liturgicznych»◊ Bać się, unikać czegoś, jak diabeł święconej wody «bardzo się czegoś bać, unika滜więcić się1. «dziać się, odbywać się, dokonywać się; zanosić się na coś»Co tu się święci?!
Czuł, że coś się święci niedobrego.
2. «być obchodzonym uroczyście»Niech się święci Trzeci Maja!
Słownik języka polskiego . 2013.