cackać

cackać
ndk I, \cackaćam, \cackaćasz, \cackaćają, \cackaćaj, \cackaćał, \cackaćany
rzad., czasem iron. «pieścić, bawić»

Cackać niemowlę, dzieciaka.

cackać się pot. «obchodzić się z kimś, czymś czule, delikatnie, ostrożnie; pieścić się, ceremoniować się; poświęcać wiele czasu na wykonywanie czegoś; marudzić»

Cackać się z pracownikami.

Cackać się z robotą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • cackać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, cackać sięam się, cackać sięa się, cackać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} traktować kogoś lub coś w sposób przesadnie delikatny, ostrożny, mało …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cackać się — Obchodzić się z kimś lub czymś zbyt delikatnie; robić coś zbyt długo lub ślamazarnie Eng. To handle someone or something too gently or slowly; to tamper with something or someone …   Słownik Polskiego slangu

  • robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

  • cackanie — ↨ cackanie się n I rzecz. od cackać (się) …   Słownik języka polskiego

  • ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi …   Słownik języka polskiego

  • ceremonia — ż I, DCMs. ceremonianii; lm D. ceremonianii (ceremonianij) 1. «uroczysty akt, obrzęd przebiegający według ustalonego planu, zwykle z zachowaniem tradycyjnych, symbolicznych form» Dworska, kościelna ceremonia. Ceremonia pogrzebowa. Ceremonia… …   Słownik języka polskiego

  • certować się — ndk IV, certować siętuję się, certować siętujesz się, certować siętuj się, certować sięował się «wymawiać się nieszczerze od czegoś; robić ceregiele, ceremonie; droczyć się; cackać się» Certować się z podaniem ognia. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • chuchać — ndk I, chuchaćam, chuchaćasz, chuchaćają, chuchaćaj, chuchaćał chuchnąć dk Va, chuchaćnę, chuchaćniesz, chuchaćnij, chuchaćnął, chuchaćnęła, chuchaćnęli, chuchaćnąwszy «rozgrzewać oddechem; wydychać powietrze» Chuchać w zgrabiałe ręce. Chuchać na …   Słownik języka polskiego

  • ciaćkać się — ndk I, ciaćkać sięam się, ciaćkać sięasz się, ciaćkać sięają się, ciaćkać sięaj się, ciaćkać sięał się rzad. «cackać się» …   Słownik języka polskiego

  • certolić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, certolić sięlę się, certolić sięli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} obchodzić się z kimś lub czymś w sposób przesadnie delikatny, ostrożny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”