terytorium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. terytoriumria {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar ziemi posiadający wyraźne granice, wyodrębniony ze względu na jakieś właściwe tylko jemu cechy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Terytorium obcego państwa, mocarstwa. Zdobyć rozległe … Langenscheidt Polski wyjaśnień
terytorialny — «związany z określonym terytorium, należący do danego terytorium, charakterystyczny dla danego terytorium; zachodzący, odbywający się na danym terytorium» Terytorialne różnice w zwyczajach, w języku. Roszczenia, żądania terytorialne (jednych… … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
terytorialny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący jakiegoś terytorium, należący do danego terytorium, właściwy dla danego terytorium; też: mający miejsce, odbywający się na danym terytorium : {{/stl 7}}{{stl 10}}Roszczenia, żądania,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Geschichte der Massenvernichtungswaffen in Polen — Polen unterhielt während des kalten Krieges aktive Programme zur Entwicklung von ABC Waffen. Inhaltsverzeichnis 1 Nuklearwaffen 2 Chemische Waffen 3 Biologische Waffen 4 … Deutsch Wikipedia
cesja — ż I, DCMs. cesji; lm D. cesji (cesyj) 1. «przelanie praw jednej osoby na drugą, ustąpienie, zrzeczenie się czegoś» Cesja domu, majątku, nieruchomości. Dokonać cesji. Uczynić cesję. 2. «w prawie międzynarodowym: odstąpienie przez jedno państwo… … Słownik języka polskiego
enklawa — ż IV, CMs. enklawawie; lm D. enklawaaw 1. «terytorium państwa lub jego część otoczone ze wszystkich stron terytorium lądowym innego państwa» 2. «teren otoczony obszarem o innym charakterze (np. obszarem o odmiennej roślinności)» Enklawa lasów… … Słownik języka polskiego
inkorporacja — ż I, DCMs. inkorporacjacji; lm D. inkorporacjacji (inkorporacjacyj) 1. «wcielenie, włączenie; szczególnie: przyłączenie jakiegoś terytorium do innego» Inkorporacja terytorium. 2. «w prawodawstwie: zebranie przepisów prawnych znajdujących się w… … Słownik języka polskiego
kolonia — ż I, DCMs. kolonianii; lm D. kolonianii (kolonianij) 1. często w lm «zagraniczna posiadłość jakiegoś państwa, zwykle terytorium zamorskie, uzależnione od tego państwa, stanowiące teren jego ekspansji politycznej i eksploatacji gospodarczej» 2. «w … Słownik języka polskiego
mandat — m IV, D. u, Ms. mandatacie; lm M. y 1. «pełnomocnictwo udzielone osobie sprawującej funkcję pochodzącą z wyboru; czynności, obowiązki z tym związane; miejsce przyznane lub osiągnięte w wybieranym organie, zwłaszcza: miejsce posła w parlamencie»… … Słownik języka polskiego
