tlenowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z tlenem, dostarczający tlenu, zawierający tlen : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głód tlenowy. Zasoby tlenowe. Namiot, aparat tlenowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
inhalator — m IV, D. a, Ms. inhalatororze; lm M. y «przyrząd służący do rozpylania substancji przeznaczonych do inhalacji» ∆ lotn. Inhalator tlenowy «urządzenie pokładowe używane podczas lotów na dużych wysokościach; dzięki niemu załoga, po nałożeniu masek… … Słownik języka polskiego
konwertorowy — przym. od konwertor w zn. 3 Stalownia konwertorowa. Piec, wytop konwertorowy. ∆ Konwertorowy proces tlenowy «proces otrzymywania w konwertorze stali z płynnej surówki przez utlenianie zawartych w niej domieszek wdmuchiwanym tlenem, bez… … Słownik języka polskiego
namiot — m IV, D. u, Ms. namiotocie; lm M. y «przenośne pomieszczenie z impregnowanej tkaniny, rozpinanej na rusztowaniu z metalowych lub drewnianych drążków i przytwierdzonej linkami do kołków wbitych w ziemię, mające najczęściej kształt małego domku lub … Słownik języka polskiego
oddechowy — «dotyczący oddechu, oddychania» Narządy, organy oddechowe. Ruchy oddechowe klatki piersiowej. ∆ Tlenowy aparat oddechowy «aparat umożliwiający oddychanie dawkowanym tlenem sprężonym w butli stalowej, stosowany np. w lecznictwie, lotnictwie,… … Słownik języka polskiego
oksybioza — ż IV, CMs. oksybiozazie, blm 1. → aerobioza 2. biochem. «proces biochemiczny zachodzący w organizmie z udziałem tlenu pochodzącego z atmosfery, np. tlenowy rozkład kwasu pirogronowego w komórkach zwierzęcych i roślinnych; proces aerobowy» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
płetwonurek — m III, DB. płetwonurekrka, N. płetwonurekrkiem; lm M. ci płetwonurekrkowie, te płetwonurekrki, DB. płetwonurekrków «nurek zaopatrzony w płetwy, ułatwiające mu poruszanie się w wodzie, oraz w aparat tlenowy lub powietrzny, umożliwiający dłuższe… … Słownik języka polskiego
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
pneumatofor — m IV, D. a, Ms. pneumatofororze; lm M. y 1. bot. pneumatofory «korzenie naziemne doprowadzające powietrze do systemu korzeniowego; występują u drzewiastych roślin bagiennych, głównie tropikalnych; korzenie oddechowe» 2. med. «tlenowy aparat… … Słownik języka polskiego
palnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} urządzenie służące do wytwarzania w sposób regulowany płomienia o bardzo wysokiej temperaturze umożliwiającej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
