trzaskać

trzaskać
ndk I, \trzaskaćam, \trzaskaćasz, \trzaskaćają, \trzaskaćaj, \trzaskaćał - trzasnąć dk Va, \trzaskaćnę, trzaśniesz, trzaśnij, \trzaskaćnął (trzasł), \trzaskaćnęła (trzasła), \trzaskaćnęli, trzaśnięty, \trzaskaćnąwszy
1. «uderzać gwałtownie, z siłą w coś, o coś lub czymś powodując powstawanie trzasku»

Trzaskać drzwiami.

Trzaskać garnkami w kuchni.

Trzasnąć pięścią w stół.

Trzasnąć kogoś w plecy.

Trzaskać konia batem po grzbiecie.

Kule trzaskały o mur.

Wiatr trzaska oknem.

Drzwi trzasnęły.

Pioruny trzaskają.

∆ Trzaskać batem (biczem) a. z bata (z bicza) «wymachując w powietrzu gwałtownie batem powodować charakterystyczny odgłos, jakby strzału»
∆ Trzaskać butami, obcasami, ostrogami «zwierać stopy piętami tak, że słychać uderzenia butów, ostróg (zwykle w odniesieniu do wojskowych)»
◊ Dzień, miesiąc, czas minął, zleciał jak z bicza trzasł «dzień, miesiąc, czas minął bardzo szybko»
pot. Trzasnąć sobie w łeb «popełnić samobójstwo strzelając do siebie z pistoletu (lub z innej broni palnej); zastrzelić się»
◊ Choćby, żeby pioruny trzaskały, to… «zaklęcie wyrażające niezłomną decyzję, zdecydowanie na coś»
◊ Niech cię piorun trzaśnie «rodzaj przekleństwa (często wypowiedzianego żartobliwie)»
2. «wydawać charakterystyczny suchy odgłos (trzask) pękając, rozrywając się, łamiąc się, płonąc itp.»

Balonik trzasnął.

Suche gałęzie trzaskają pod nogami.

Drzewa trzaskały na mrozie.

Lód trzaskał na rzece.

Szew trzasnął pod pachą.

Ogień trzaskał na kominku.

Trzaskają aparaty fotograficzne, flesze fotoreporterów.

W stawach mu trzasnęło.

◊ Trzaskający mróz «mróz bardzo silny, siarczysty»
3. pot. «robić coś bardzo szybko, sprawnie»

Trzaskać zdjęcia, odbitki.

pot. Trzasnąć jednego, po jednym «wypić kieliszek (po kieliszku) wódki»
trzaskać się - trzasnąć się, częściej dk, pot. «uderzyć się; rąbnąć się»

Trzasnął się dłonią w czoło.

Trzaskać się po kolanie.

Trzasnęła się głową o kant stołu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • trzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzaskaćam, trzaskaća, trzaskaćają, trzaskaćany {{/stl 8}}– trzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, trzaskaćnę, trzaśnie, trzaśnij, trzaskaćnął, trzaskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trzaskać — 1. pot. Trzasnąć jednego; trzasnąć po jednym «wypić jeden kieliszek wódki; o kilku osobach: wypić po kieliszku wódki»: (...) trzasnęli jeszcze po jednym i rozeszli się do domów. Roz tel 1998. 2. Trzasnąć, strzelić butami, obcasami, ostrogami… …   Słownik frazeologiczny

  • trzasnąć — → trzaskać …   Słownik języka polskiego

  • strzelać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, strzelaćam, strzelaća, strzelaćają, strzelaćany {{/stl 8}}– strzelić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, strzelaćlę, strzelaćli, strzelaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • треск — род. п. а, укр. трiск, др. русск. трѣскъ, цслав. трѣскъ гром , болг. тряскот треск , сербохорв. три̏jесак, род. п. ска гром , словен. trệsk треск, грохот , чеш. třesk треск , слвц. tresk. польск. trzask. Отсюда трещать, трескаться, укр.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Trzaska coat of arms — Trzaska Battle cry: Details Alternative names Biała, Lubiewa, Lubiewo, Trzeska …   Wikipedia

  • dziób — pot. Kłapać, trzaskać dziobem «mówić dużo, wypowiadać wiele słów»: Godzinami stoją przed blokiem i trzaskają dziobami. Roz bezp 2001. Dostać w dziób zob. dostać 8. Piłować dziób zob. piłować. Zamknąć, stulić dziób zob. zamknąć 4. Zamknąć, trzymać …   Słownik frazeologiczny

  • trzasnąć — 1. pot. Trzasnąć jednego; trzasnąć po jednym «wypić jeden kieliszek wódki; o kilku osobach: wypić po kieliszku wódki»: (...) trzasnęli jeszcze po jednym i rozeszli się do domów. Roz tel 1998. 2. Trzasnąć, strzelić butami, obcasami, ostrogami… …   Słownik frazeologiczny

  • bat — I m IV, D. a, C. owi, Ms. bacie; lm M. y 1. «rzemień lub sznur na pręcie używany do popędzania zwierząt; także narzędzie kary» Bat z bawolej skóry. Klaśnięcie (z) bata. Uderzenie batem a. bata. Poganiać bydło batem. Zaciąć, podciąć konia batem.… …   Słownik języka polskiego

  • palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”