- uczynny
- \uczynnynni, \uczynnynniejszy«chętny, skory do pomagania ludziom, do bezinteresownych usług»
Uczynny kolega, sąsiad.
Być dla kogoś uczynnym.
Słownik języka polskiego . 2013.
uczynny
Look at other dictionaries:
uczynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uczynnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} skłonny do pomagania innym, skory do bezinteresownej pomocy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczynny przechodzień pomógł mi zbierać rozsypane kartki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobroczynny — dobroczynnynni 1. «przynoszący korzyść, ulgę, odprężenie; korzystny, pożyteczny, zbawienny» Dobroczynny klimat. Dobroczynne powietrze. Dobroczynny sen, wypoczynek. Dobroczynny wpływ. 2. «skłonny do czynienia dobrze, niosący innym pomoc;… … Słownik języka polskiego
jakiż — jacyż, pierwszy człon (jaki) odm. jak przym. drugi człon (partykuła ż) wymienny z że po spółgłoskach «wzmocnione jaki» a) w zn. 1 a: Jakiż stąd wniosek? Jakiejże żądasz nagrody? Jacyż oni są? b) w zn. 2 b: Jakiż z niego uczynny człowiek! Jacyż… … Słownik języka polskiego
koleżeński — koleżeńskiscy «dotyczący kolegi; odnoszący się do kogoś jak kolega; przyjacielski, życzliwy, uczynny» Koleżeńskie zebrania, dyskusje. Koleżeńska przysługa. Stosunki koleżeńskie. Był bardzo koleżeński, nigdy nie odmawiał pomocy. ∆ Sąd koleżeński… … Słownik języka polskiego
poczciwy — poczciwywi, poczciwywszy 1. «życzliwy w stosunku do ludzi, dobroduszny, łagodny, przyjazny, uczynny, zacny» Poczciwy człowiek. Poczciwe sąsiadki. Poczciwe psisko. ◊ Poczciwy z kościami «dobry całkowicie, bez zastrzeżeń» przen. Poczciwy, stary dom … Słownik języka polskiego
pozór — m IV, D. pozórzoru, Ms. pozórzorze; lm M. pozórzory «wygląd, powierzchowne wrażenie, zwłaszcza łudzące» Pozory dobrego wychowania, grzeczności. Ratować pozory. Wierzyć pozorom. Jego słowa miały pozór żartu. Pozory często mylą. ◊ Stwarzać pozory… … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
usłużny — usłużnyni, usłużnyniejszy «chętny do świadczenia usług, do przyjścia komuś z pomocą; świadczący o takiej gotowości; uczynny, uprzejmy» Usłużny kolega. Być usłużnym wobec kobiet. Usłużny gest, uśmiech … Słownik języka polskiego
koleżeński — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, koleżeńskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z kimś więzami koleżeństwa, przyjacielski, życzliwy, uczynny; postępujący, zachowujący się jak kolega : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koleżeńskie spotkanie.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samarytanin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IV, Mc. samarytaninaninie; lm D. samarytaninan {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek miłosierny, współczujący, uczynny, pielęgnujący chorych (przez aluzję do ewangelicznej przypowieści o miłosiernym Samarytaninie) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
